فرهنگی

ولایت فقیه در ظلمت‌کده‌یِ جهانِ مدرن  

دست‌هایِ ما، بر همان دست‌هایِ آسمانی می‌بوسد 

که پرچمِ «لا اله الا الله» را بر قلّه‌یِ نظام نصب کرد.  

اگر این دست‌ها فرمانِ جهاد دهند،  

کوه‌ها به حرکت درمی‌آیند؛  

و اگر امر به صبر کنند،  

دریاها در سکوت می‌شکنند!  

در ظلمت‌کده‌یِ جهانِ مدرن  

نورِ ولایت‌فقیه تنها چراغِ هدایت است.  

هر که از این نور گسست،  

در باتلاقِ «لیبرالیسم» و «سکولاریسم» غرق شد.  

 حتی اگر بر فرازِ منبر، جسمِ فقیه نباشد  

سایه‌یِ ولایت‌اش بر سرِ ملت گسترده‌تر است.  

چون او «نائبِ امام» است؛  

و نایب، یادگارِ امامت را زنده نگاه می‌دارد.  

 فرمانِ ولی‌فقیه، تیغِ ذوالفقارِ زمانه است  

وقتی بر میدانِ نبرد فرود آید،  

همه‌یِ حر‌هایِ عصر، فریاد می‌زنند:  

«لبیک یا خامنه‌ای!»  

همان‌گونه که در کربلا ندا دادند:  

«لبیک یا حسین!»  

 تا جوانانِ ما، عطرِ «طاعتِ ولی» را می‌شناسند،

رستاخیزِ خمینی(ره) زنده است.  

هر نسلی که با ولایت ببالد،  

شکوفه‌هایِ انقلابش بارورتر است.  

ولایت فقیه در ظلمت‌کده‌یِ جهانِ مدرن  

دست‌هایِ ما، بر همان دست‌هایِ آسمانی می‌بوسد 

که پرچمِ «لا اله الا الله» را بر قلّه‌یِ نظام نصب کرد.  

اگر این دست‌ها فرمانِ جهاد دهند،  

کوه‌ها به حرکت درمی‌آیند؛  

و اگر امر به صبر کنند،  

دریاها در سکوت می‌شکنند!  

🌌 در ظلمت‌کده‌یِ جهانِ مدرن  

نورِ ولایت‌فقیه تنها چراغِ هدایت است.  

هر که از این نور گسست،  

در باتلاقِ «لیبرالیسم» و «سکولاریسم» غرق شد.  

🕊️ حتی اگر بر فرازِ منبر، جسمِ فقیه نباشد  

سایه‌یِ ولایت‌اش بر سرِ ملت گسترده‌تر است.  

چون او «نائبِ امام» است؛  

و نایب، یادگارِ امامت را زنده نگاه می‌دارد.  

⚔️ فرمانِ ولی‌فقیه، تیغِ ذوالفقارِ زمانه است  

وقتی بر میدانِ نبرد فرود آید،  

همه‌یِ حر‌هایِ عصر، فریاد می‌زنند:  

«لبیک یا خامنه‌ای!»  

همان‌گونه که در کربلا ندا دادند:  

«لبیک یا حسین!»  

🌱 تا جوانانِ ما، عطرِ «طاعتِ ولی» را می‌شناسند،

رستاخیزِ خمینی(ره) زنده است.  

هر نسلی که با ولایت ببالد،  

شکوفه‌هایِ انقلابش بارورتر است.  

بیعتِ ما، حلقه‌ای از همان زنجیرِ ولایت است 

که از دامانِ پیامبر(ص) تا پنجه‌یِ قائم(عج) کشیده شده.  

هر حلقه‌اش را فقیهیِ پارسا به دوش می‌کشد؛  

تا دشمن نشکند رشته‌یِ اتصالِ زمین به آسمان را.  

🗺️ ولایت‌فقیه، قطب‌نمایِ کویرِ فتنه‌هاست  

در تندبادِ توطئه‌هایِ جهانی،  

قطب‌نما هرگز نمی‌لرزد؛  

چون سوزن‌اش به سویِ «مکه‌یِ فقاهت» قفل شده است.  

⚓ این کشتی‌یِ انقلاب، ناخدایی می‌خواهد

که «علم‌اش» از مکتبِ جعفری برخاسته،  

و «دل‌اش» در سینه‌یِ نجفِ حسینی می‌تپد.  

هر موجِ خروشان، بی‌وفایی به ناخدا را به دریا می‌سپارد!  

از حماسه حسینی تا حماسه مقاومت

☀️ تنورِ مقاومت ما، با آتشِ نمرودِ صهیونیستی گرم نمی‌شود. 

این حرارت، از شعله‌هایِ کوثرِ کربلا زبانه می‌کشد.  

هر ذره‌اش، خاکسترِ وعده‌هایِ شیطانیِ غرب را به باد می‌دهد.  

🩸 خونِ ما، همان شهیدانِ نینواست که در رگ‌هایِ زمین جاری‌ست. 

تهاجمِ سگانِ صهیون،  

فقط بیدارترمان می‌کند از خوابِ غفلت؛  

مثل زهیر که با فریادِ حسین (ع) از چادر برون جهید!  

✈️ موشک‌هایِ دشمن، سایه‌یِ ذلّت بر آسمانِ ما می‌اندازند؟ 

نه!  

این‌ها همان شمرهایِ زمان‌اند که پرچمِ یزید بر دوش می‌کشند.  

و ما…  

ما پای در رکابِ اباعبدالله‌ایم که فرمود: «هیهات منّا الذلّه!»  

🛡️ هر خانه‌یِ ایرانی، سنگرِ زینب‌وارِ این عصر است.

مادران، بر زانوانِ دعا، سپر می‌بافند از نخ‌هایِ نور.  

پدران، مشتِ گره کرده‌شان را به پنجه‌هایِ عباس (ع) می‌سپارند.  

🔥 این آتش، از کجا می‌آید؟ 

از همان جا که چلچراغِ روضه‌یِ سحرگاهان،  

قلب‌ها را منور می‌کند به شعله‌هایِ شهادت.  

تهاجمِ صهیون،  

فقط روضه‌یِ ما را بلندتر، و نخلستانِ صبرمان را سبزتر کرده است.  

☁️ ابرهایِ سربیِ موشک بر سرِ شهرمان ببارند؟

ما باران را هم از آبِ فرات طلب می‌کنیم!  

هر انفجار، فقط یادآورِ آن صبحِ عاشوراست  

که آسمان بر زمین بارید، ولی زینب (س) ایستاد…  

و ما نیز می‌ایستیم.  

⚔️ سنگربندانِ خیابان‌هایِ تهران، قم، اصفهان…

جوابِ هر حماسه‌یِ صهیونیستی را،  

با آتشِ غیرت می‌نویسند؛  

همان آتشی که از تنورِ عشقِ حسین (ع) برخاسته.  

🕊️ تا یک کودکِ فلسطینی گرسنه است، نانِ ما نذرِ مقاومت است.

تا یک مادرِ یمنی اشک می‌ریزد، روضه‌یِ ما سلاح می‌سازد.  

دشمن بداند:  

مکتبِ حسین (ع)، مرز نمی‌شناسد؛  

خونِ او، در رگ‌هایِ همه‌یِ آزادگان جاریست.  

^{از حماسه حسینی تا حماسه مقاومت}

^{🕊️ تا یک کودکِ فلسطینی گرسنه است، نانِ ما نذرِ مقاومت است.}

^{تا یک مادرِ یمنی اشک می‌ریزد، روضه‌یِ ما سلاح می‌سازد.}  

^{دشمن بداند:}  

^{مکتبِ حسین (ع)، مرز نمی‌شناسد؛}  

^{خونِ او، در رگ‌هایِ همه‌یِ آزادگان جاریست.}  

^{🌙 محرمِ امسال، ماهِ آهن و آتش است.}

^{حنجره‌هایِ گلوپاره‌یِ مادران،}  

^{همچون زینب (س)،}  

^{توطئه‌یِ جهانیِ صهیونیسم را رسوا می‌کند.}  

^{و سینه‌هایِ زخم‌خورده‌یِ مردان،}  

^{سکوتی آگاه تر از فریاد دارند…}  

^{✊ فریاد می‌زنیم:}

^{«ای دشمنِ کوردل!}  

^{اگر خیمه‌هایِ ما را آتش زدی،}  

^{بدان که از خاکسترِ هر خانمان،}  

^{هزاران حُرِّ زمانه سر برمی‌آورد}  

^{با شعاری که تو را تا ابد می‌سوزاند:}  

^{یا حسین(ع)}

پایانِ حماسه‌سرا

^{نوشتم در حالی که بویِ باروت و عطرِ گلابِ روضه در هم آمیخته بود… و در گوشم زمزمه می‌شد: «کَأنّهُم بنیانٌ مَرصوصٌ» (سوره‌ی صف، آیه‌ی ۴).}