خدایا! تو که سخنت همیشه حق است و وعده‌های استوار. خودت فرمودی: «از بخششِ بی‌نهایتم بخواهید، که من همواره مهربانم.» ای پروردگارم، شایسته نیست که ما را به درخواست فرمان دهی، اما از بخشش دریغ کنی. تو با عطاهایت به بندگانت کریمانه رفتار میکنی و با مهرت، رحمت را بر ما می‌بارانی.
خدایا! با زبانی تو را میخوانم که گناهش آن را ناتوان کرده، و با دلی نجوا میکنم که خطایش نابودش ساخته.
ای پروردگارم! با ترس و اشتیاق، امید و بیم، به درگاهت می‌آیم. وقتی به گناهانم می‌نگرم، شرمسار میشوم؛ اما وقتی به بخشندگی‌ت فکر میکنم، امید زنده میشود. اگر مرا ببخشی، مهربان‌ترینی و اگر کیفر دهی، ستم نکردهای.
خدایا! تنها دلیلِ جسارتم در دعا کردن، همین بخشندگیِ توست. در سختیها، تکیه‌گاهم رحمتِ بی‌پایانت است.
ای آقای من! به فضلت پناه آوردهام و از خشمَت به سوی رحمتت گریختهام. به وعدهات برای بخششِ کسی که به تو امید بسته، تکیه کردهام. من که هستم؟ ارزشم چیست؟ تنها به لطفت مرا ببخش و با گذشتت گناهم را بپوشان.
خدایا! عیب‌هایم را با پرده‌پوشی پنهان کن و با کرمت از سرزنشم چشم‌پوشی کن. اگر کسی جز تو از گناهم آگاه بود، آن را انجام نمیدادم. اگر از عذاب سریع می‌ترسیدم، از آن دوری میکردم. اما میدانم تو بهترینِ پرده‌پوشانی و کریمترینِ کریمان. گناهان را با رحمتت میپوشانی و مجازات را با شکیباییات به تأخیر میاندازی.
ای دانای اسرار! به مهرت بسنده کردهام. مرا از دریای بخششت محروم مکن…