چشمپوشی از لغزش جوانمردان، حکمت ۲۰ نهجالبلاغه
چشمپوشی از لغزش جوانمردان، حکمت ۲۰ نهجالبلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): أَقِيلُوا ذَوِي الْمُرُوءَاتِ عَثَرَاتِهِمْ، فَمَا يَعْثُرُ مِنْهُمْ عَاثِرٌ إِلَّا وَ يَدُ اللَّهِ بِيَدِهِ يَرْفَعُهُ.
و درود خدا بر او، فرمود:
از لغزش جوانمردان درگذريد، زيرا جوانمردى نمى لغزد جز آن كه دست خدا او را بلند مرتبه مى سازد.
☘ امام(ع) در اين سخن حکمت آميز به لغزش هايى اشاره دارد که گاه از اشخاص با شخصيت سر مى زند و همگان را توصيه مى کند از آن چشم بپوشند.
🔸 روشن است که هر انسانى (به جز معصومان(ع) )، در زندگى خود گرفتار لغزش هايى مى شود. اگر او از افراد با شخصيت و نيکوکارى باشد، بايد به موجب حسن اعمال و رفتارش از اين لغزش ها چشم پوشى کرد.
هر گونه نقل آن براى ديگران يا سرزنش يا بزرگ نمايى کارى است خطا و بر خلاف انصاف و جوانمردى، زيرا خدا هم مدافع اين گونه افراد است.
✨ از اين جمله حکمت آميز دو نتيجه مى توان گرفت:
۱: اين که لغزش هاى نيکوکاران و افراد پاک و با تقوا را بايد ناديده گرفت و حسن ظنِ به آنها را نبايد با اين لغزش ها به سوء ظن مبدل کرد.
۲: اين که اگر راه تقوا و نيکوکارى و جوانمردى را در پيش گيريم خداوند به هنگام لغزش ها ما را تنها نمى گذارد و دست ما را مى گيرد.
” دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد “
