جمعههای انتظار
27 تیر 1404 توسط صفيه گرجي
جمعههای انتظار
جمعه است…
و من به این “صلحساز جهان” میخندم:
همان که نیروگاههای هستهای ایران را نشانه گرفت،
خاورمیانه را به آتش و خون کشید،
آنگاه “جایزهی صلح نوبل” میگیرد!
آقاجان!
بیا تا ببینی چه کسی را “منجی” نامیدند، برایش کف و سوت میزنند و …
همان که صلح جهانی را به مسخرهی تاریخ بدل کرد.
اما این جمعههای انتظار فریاد میزند:
صلح حقیقی، در دستان خونآلود دروغپردازان نیست؛ بلکه که در عدالت ظهور توست.