فرهنگی

انتظار فرج؛ فلسفه امید و پویایی در مهدویت

باور به «انتظار فرج» یکی از عمیق‌ترین آموزه‌های مکتب شیعه است. در نگاه اسلامی، انتظار تنها یک حالت روحی نیست، بلکه یک مسیر زندگی و مسئولیت اجتماعی است.

معنای انتظار فرج

«انتظار» یعنی چشم به راه بودن، و «فرج» یعنی گشایش و نجات. انتظار فرج یعنی چشم به راه بودن برای گشایش نهایی بشریت به دست حضرت مهدی(عج).

جایگاه انتظار در روایات

پیامبر اکرم(ص): «بهترین عمل امت من، انتظار فرج است.»

امام علی(ع): «منتظر فرج باشید و از رحمت خدا ناامید نشوید؛ چرا که دوست‌داشتنی‌ترین عمل نزد خدا، انتظار فرج است.»

فلسفه انتظار

1. امیدآفرینی در برابر ناامیدی‌ها

2. تربیت فردی: پاکی دل، اصلاح نفس

3. مسئولیت اجتماعی: مبارزه با فساد و ظلم

4. آمادگی جهانی برای حکومت عدالت

انتظار منفعل یا انتظار فعال

انتظار منفعل: کناره‌گیری از جامعه، بی‌تفاوتی، رها کردن مسئولیت‌ها

انتظار فعال: تلاش برای اصلاح جامعه، ساختن تمدنی نو، و آمادگی برای ظهور

نتیجه‌گیری

انتظار فرج یعنی زندگی هدفمند و امیدوارانه در مسیر عدالت. منتظر واقعی، سرباز آماده‌ی امام عصر(عج) است که در غیبت، وظیفه خود را فراموش نمی‌کند.