بازی القاب در حوزه
✔️آیتالله جوادی آملی:
بتها دو جور است. يک بت غليظ داريم، يک بت رقيق. غليظترين بت همين حجَری است كه میتراشيدند و عبادت میكردند كه «أَتعبدون ما تنحتون»، «خَلقَكم وما تعملون» و مانند آن.
رقیقترین بت همين هوای نفس است، يك پسوندی يا پيشوندی بايد در كارها باشد، نام آدم را ببرند، با يک القابی ذكر بكنند، همين بازیها كه هست. اينها بالاخره يك روزی آدم را گرفتار میكند.
اگر كسی در اوائل سن جلوی اين گرفتاریها را نگيرد، وقتی پير شد كارش بسيار مشكل است، به دنبال بازی عمرش را تلف میکند.
شما الان يك صفحه لقب بنويسيد ببينيد نه منشا علمی دارد نه منشا عملی دارد، نه گفته خدا و پيغمبر است، نه در قيامت خريدار دارد نه پيش فرشته ها خريدار دارد.
خب، اين چيزی است كه جز بازی چيز ديگری نيست، خب آدم چرا دنبال اين برود؟!
(برگرفته از درس تفسیر، سوره یونس، جلسه ۵۰)