فرهنگی

کویر بی‌پایان دل: چرا شادی‌های زودگذر، تنهایی وجودی ما را درمان نمی‌کنند؟

در گسترهٔ بی‌کران دل انسان، گویی کویری از آرزوها و اشتیاق‌ها نهفته است که هیچ بادِ شادی زودگذر، هیچ بتِ رنگارنگِ مادی، و هیچ عشقِ چند‌وجهیِ زمینی، قادر به سبز کردن آن نیست. دانش مدرن روانشناسی و فلسفه، این حقیقت را تایید می‌کند: تنهایی وجودی، زخمی است که با پانسمان‌های سطحی التیام نمی‌یابد. دل، معمارِ خویش است و درمانش نه در انبار کردن لحظه‌های شاد، که در جستجوی «معنایی فراتر» نهفته است.  و آن خداست.