کودکان شما در سکوت، از رفتارهای شما میآموزند
کودکان شما در سکوت، از رفتارهای شما میآموزند
کودکان بیش از آنچه به حرفهای ما گوش دهند، به رفتار و عمل ما نگاه میکنند. آنها مانند دوربینهای زندهای هستند که هر حرکت، انتخاب و واکنش ما را ثبت و ضبط میکنند.
رفتارهای روزمره و به ظاهر ساده ما — مانند خاموش کردن چراغ اضافی، رعایت نظافت، کمک به دیگران، ادای احترام و پایبندی به ارزشها — در واقع درسهای بزرگی هستند که بیصدا در ذهن و جان فرزندانمان حک میشوند. کودک میبیند و میآموزد: این همان “آموزش خاموش” است.
کودکان از ما رفتار میگیرند، نه تذکر. اگر میخواهیم صادق باشند، اول باید صداقت را در زندگیمان نشان دهیم. اگر انتظار مهربانی داریم، باید مهربانی را در عمل بخواهیم. هر خصلتی که آرزوی دیدنش را در فرزندمان داریم، ابتدا باید در خودمان زنده و نمایان باشد.
فراموش نکنیم: تربیت بیش از آنکه با حرف اتفاق بیفتد، با الگو شکل میگیرد. با همین قدمهای کوچک و روزمره است که میتوانیم بنیان اخلاقی و عاطفی محکمی برای آینده فرزندانمان بسازیم.