فرهنگی

امام رضا (ع) در روایتی ارزشمند، فرمولی جامع برای زندگی متعادل ارائه می‌دهند. ایشان زمان را به چهار بخش تقسیم می‌کنند که هر یک، مانند دانه‌های تسبیح، روح و جسم انسان را به نظم و هماهنگی می‌رساند:  

۱. مناجات با خدا 

ساعاتی که مؤمن در خلوت با پروردگارش سپری می‌کند، نه تنها نیاز روحی او را برطرف می‌سازد، بلکه مانند آبی زلال، قلب را از آلودگی‌های دنیایی می‌شوید. این لحظات، انرژی لازم برای رویارویی با چالش‌های روزمره را فراهم می‌کند.  

۲. تأمین معاش حلال  

کار و تلاش برای کسب روزی، عبادتی است که کرامت انسانی را حفظ می‌کند. امام رضا (ع) تأکید می‌کنند که تلاش اقتصادی نباید آنقدر گسترده شود که انسان از هدف اصلی زندگی غافل بماند.  

۳. معاشرت با دوستان راستین

همنشینی با افرادی که نه تملق می‌گویند و نه غیبت، بلکه چون آیینه، عیب‌ها را با مهربانی نشان می‌دهند، گنجی بی‌بدیل است. این روابط، جامعه ایمانی را استحکام می‌بخشد.  

۴. لذت‌های مشروع

تفریح و استراحت در چارچوب حلال، نه تنها مجاز است، بلکه ضروری است. این بخش، نیروی تازه‌ای برای ادامه مسیرِ عبادت، کار و تعامل اجتماعی فراهم می‌کند.  

اسلام دینِ تعادل است؛ نه از لذت‌های مشروع می‌هراسد و نه از مسئولیت‌های معنوی غافل می‌شود. برنامه‌ریزی بر اساس این چهار بخش، زندگی را از افراط و تفریط نجات می‌دهد.