پرسشگری؛کلید گنجینههای بیپایان علم
پرسشگری؛کلید گنجینههای بیپایان علم

امام علی (ع) فرمود:«اَلْعِلْمُ خَزَائِنُ وَ مِفْتَاحُهُ السُّؤَالُ»
ترجمه: «علم گنجینههایی است و کلید آن، پرسشگری (و در پی آن، پژوهش) است.»
(غرر الحکم، ح ۲۲۷)
این حدیث کوتاه از امام علی (ع) دو مفهوم عمیق را دربردارد:
1. علم به مثابه گنجینه (خزائن): علم و دانش، گنجینههای بیکرانی هستند که میتوانند زندگی فرد و جامعه را غنی و سعادتمند کنند. اما این گنجینهها درهای بستهای هستند که برای دستیابی به آنها نیاز به کلید داریم.
2. پرسش به مثابه کلید (مفتاح): سؤال پرسیدن، آن کلید گرانبهاست. هیچ دانشی بدون پرسش و کنجکاوی به دست نمیآید. هر کشف و اختراع بزرگ در تاریخ بشر، از یک “چرا” یا “چگونه” شروع شده است. این پرسشگری است که ذهن را به حرکت و جستوگو وامیدارد و درهای جدیدی از معرفت را به روی انسان میگشاید.
این کلام امام، تشویقی است برای:
· ترس نداشتن از سؤال پرسیدن
· پرورش روحیه کنجکاوی و تحقیق
· ایجاد فضایی که در آن پرسشگری امری مقدس و لازم دانسته شود