وقتی مظلوم جز خدا پناهی نداشت، خشم من شعله میکشد
08 خرداد 1404 توسط صفيه گرجي
- حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم: «اشتَدَّ غَضَبي عَلى مَن ظَلَمَ مَن لايَجِدُ ناصِراً غَيرِي»؛ خداوند میفرماید: خشمِ من شدید و سخت است بر آنكه ستم کند به کسی كه فریادرسی جُز من ندارد.
این روایت که با عبارت عربی «اشْتَدَّ غَضَبي…» آغاز میشود، یکی از هشدارهای شدید الهی دربارهی ظلم به مستضعفان است. خداوند در این کلام (که پیامبر(ص) آن را نقل میفرمایند) تأکید میکند که خشم او بهطور ویژه متوجه کسانی است که به افراد بیپناه و بییاور ستم روا میدارند.
عبارت «مَن لَا یَجِدُ نَاصِرًا غَیرِي» نشاندهندهی اوج درماندگی مظلوم است که تنها تکیهگاهش ذات لایزال الهی است. این حدیث ضمن بیان حساسیت عدالتخواهی در اسلام، هشدار میدهد که ستم به محرومان، مستقیماً با خشم خداوند مواجه خواهد شد.