فرهنگی

هشدار قرآن: خطرناک‌ترین دشمن، در لباس دوست و محبت

أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَ أَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

قرآن کریم در آیه ۱۴ سوره تغابن به مومنین هشدار می‌دهد: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بی‌گمان برخی از همسران و فرزندانتان، دشمنانی برای (دین) شما هستند؛ پس از آنان بر حذر باشید…»

اما این دشمنی به چه معناست؟ آیا خانواده می‌تواند واقعاً دشمن انسان باشد؟

شهید مطهری (ره) با تحلیل این آیه، سه نوع دشمن را معرفی می‌کند:

1. دشمن آشکار: که با شمشیر و قصد خصومت روبروی تو می‌ایستد. خطرش آشکار است.

2. دشمن منافق: که با نقاب دوستی، قصد دشمنی دارد. بسیار خطرناک و فریبنده است.

3. دشمن ناآگاه: خطرناک‌تر از همه. کسی که رفتاری دوستت دارد، اما به دلیل جهل یا دلسوزی نابجا، کاری می‌کند که بزرگ‌ترین ضربه را به تو و آرمان‌هایت می‌زند.

مصداق این دشمنی ناآگاهانه چیست؟

· همسری که از سر محبت، تو را از حضور در جبهه حق یا انجام فرائض دینی بازمی‌دارد.

· فرزندی که با گریه و التماس، مانع حرکت تو در مسیر الهی می‌شود.

· مادری که با «دلسوزی» بی‌جا، مانع بیدار شدن فرزند برای نماز صبح می‌گردد.

این آیه به ما می‌آموزد که هیچ تعلقی، حتی عاطفه‌ی عمیق خانوادگی، نباید مانع انجام وظیفه‌ی الهی ما شود. باید مراقب باشیم که این محبت‌های نابجا، ما را از مسیر اصلی منحرف نکند.

نکته نهایی: قرآن بلافاصله پس از این هشدار سخت، توصیه به زیبایی می‌کند: «… و اگر (از رفتار نابجایشان) گذشت کنید و چشم‌پوشی نمایید و ببخشایید، پس بی‌گمان خدا آمرزنده‌ی مهربان است.» یعنی پس از ایستادگی بر سر اعتقادات، کینه به دل نگیرید و با گذشت و مهربانی با آنان رفتار کنید.