فرهنگی

هشدار امیرالمؤمنین علی(ع) دربارهٔ فریبندگی آرزوهای دنیوی و غفلت از ذکر خدا

امام علی علیه السلام: «اِعلَموا أنَّ الأَمَلَ يُسهِي العَقلَ ويُنسِي الذِّكرَ؛ فَأَكذِبُوا الأَمَلَ فَإِنَّهُ غُرورٌ وصاحِبَهُ مَغرورٌ»

بدانيد كه آرزو، خِرد را دچار غفلت مى‌سازد و فراموشىِ [ مبدأ و مقصد] مى‌آورد. پس آرزو را دروغگو دانيد؛ كه آرزو فريبنده است و آرزومند فريب خورده(نهج البلاغة : الخطبة ٨٦).

این جمله از امام علی(ع) در خطبه ۸۶ نهج البلاغه، به دو اثر مخرب «آرزوهای طولانی» اشاره میکند:  

- سست شدن عقل (از طریق غفلت از تفکر و تدبیر).  

- فراموشی مبدأ و مقصد الهی (با دوری از ذکر و یاد خدا).  

ایشان آرزو را «فریبنده» و صاحب آن را «فریبخورده» میدانند و توصیه میکنند با تکذیب آرزوها، از این دام رهایی یابیم.