نور الهی در دستان شما! راز انتخاب مرشد حقیقی از زبان نهج‌البلاغه
«أيُّها النّاسُ، اِستَصبِحوا مِن شُعلَةِ مِصباحِ واعِظٍ مُتَّعِظٍ، و امتاحُوا مِن صَفوِ عَينٍ قَد رُوِّقَت مِن الكَدَرِ».
اى مردم! از شعله چراغ پندگوىِ پند نيوش روشنى برگيريد، و از زلال چشمه‌اى آب برداريد كه آبش از گل و لاى صاف است.
خطبه ١٠٥
امروزه بسیاری از “اینفلوئنسرهای معنوی” با شعارهای فریبنده، آب کدرِ افکار خود را به مخاطبان می‌فروشند. امام(ع) یادآور می‌شوند: «هدایت واقعی، از دلهای صافی می‌جوشد که پیش از سخن گفتن، خود را صیقل داده‌اند!»
پیش از پذیرش هر اندیشه‌ای، به سرچشمه‌ی آن بنگرید؛ آیا گوینده، خود اسیر تعلقات مادی است یا چون شمع، سوخته تا دیگران را روشن کند؟
این حدیث، سکّهای دو رویه است:
- روی اول: هشدار دربارهی خطرات پیروی کورکورانه از هر صدایی!
- روی دوم: نوید رسیدن به نور حقیقت برای کسانی که چشمه‌های زلالِ معرفت را می‌شناسند.