فرهنگی

ولَو أنَّ أشياعَنا - وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطاعَتِهِ - عَلَى اجتِماعٍ مِنَ القُلوبِ فِي الوَفاءِ بِالعَهدِ عَلَيهِم، لَما تَأَخَّرَ عَنهُمُ اليُمنُ بِلِقائِنا، ولَتَعَجَّلَت لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلى‏ حَقِّ المَعرِفَةِ وصِدقِها مِنهُم بِنا، فَما يَحبِسُنا عَنهُم إلّا ما يَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَكرَهُهُ ولا نُؤثِرُهُ مِنهُم».

 «و اگر پيروان ما - كه خداوند، آنان را به اطاعتش موفّق بدارد - بر عهد خود، يكدل و وفادار بودند، ميمنت ديدار ما برايشان به تأخير نمى‌‌‏افتاد و سعادت مشاهده ما با حقيقت و معرفت و صداقت، برايشان زودتر حاصل مى‏‌شد، كه ما را از ايشان باز نداشته است، جز آنچه از ايشان به ما مى‏‌رسد و آن را ناپسند و ناشايسته ايشان مى‌‏دانيم».

امروزه که جوامع شیعه با چالش‌های تفرقه‌افکنی مذهبی، عادی انگاری گناه و بی‌تفاوتی به ارزش‌ها روبه‌رو است، این حدیث یادآور می‌شود. هرگونه دوری از امام، ریشه در دوریِ خود ما از تعهداتمان دارد!