فرهنگی

نصرت عملی؛ از عاشورا تا امروز

همه ما در عزاداری‌هایمان فریاد “یا حسین” سر می‌دهیم، اما آیا تا به حال اندیشیده‌ایم که فلسفه واقعی عزاداری و هیئت‌های مذهبی چیست؟ آیا تنها گریه کردن و سینه‌زنی کافی است؟ روایات تصریح می‌کنند که این مجالس باید ما را برای آمادگی برای هزینه دادن در راه ولی خدا مهیا کنند.

در تاریخ اسلام، درس‌هایی از جنگ‌های پیامبر به وضوح نشان می‌دهد که نصرت واقعی، همواره با آمادگی نظامی همراه بوده است. در جنگ بدر، وقتی برخی از یاران پیامبر از اعدام اسیران سر باز زدند، پیامبر به آنان هشدار داد که در جنگ بعدی، به تعداد آزادشدگان شهید خواهند داد. این اتفاق در جنگ احد به وقوع پیوست و هزینه‌های نصرت را به همگان نشان داد.

نصرت ولی خدا و آمادگی نظامی دو روی یک سکه‌اند. امام صادق (ع) به کسانی که گمان می‌کردند امام زمان (عج) بدون جنگ قیام خواهد کرد، نفرین فرستادند. این به آن معناست که داستان یاری نکردن بنی‌اسرائیل که تنها منتظر معجزه بودند، هشداری برای تمامی امت‌هاست.

اما عوارض واقعی ایمان آوردن به اولیاء الله تنها به میدان جنگ محدود نمی‌شود. دفاع زبانی از حریم ولایت در برابر توهین‌ها و شبهه‌افکنی‌ها، خود نمونه‌ای از نصرت است. گاهی یک جمله به موقع، می‌تواند جلو انحراف بزرگی را بگیرد.

نکته امیدوارکننده اینجاست که برای کسانی که با عشق واقعی قدم در این راه می‌گذارند، شیرینی و آسانی فداکاری در راه محبوب چنان است که جان‌فشانی در این مسیر برایشان گوارا می‌شود. همان‌گونه که در تاریخ آمده است، کسی که قصد ترور پیامبر را داشت، با یک نگاه، چنان محبت پیامبر در دلش نشست که در لحظه ایمان آورد.