فرهنگی

شهید صدر خیلی بامحبت بود. فوق‌العاده بچه‌ها را محبت می‌کرد. بچه‌ها که مریض می‌شدند، تا وارد اندرونی می‌شد، می‌رفت سراغ آن که مریض بود. یک روز دختر بزرگم، مُرام، تب داشت. شهید صدر آمد توی خانه و مستقیم سراغ او رفت. دختر کوچک‌ترم، نبوغ،  گریه کرد. گفت من حال ندارم، من حال ندارم. بابایش گفت: «چرا؟ کجات درد می‌کند؟» گفت: «موهام درد می‌کند!» (می‌خندد.)

کتاب “به رنگ صبر” خاطرات فاطمه صدر (همسر آیت الله شهید سید محمدباقر صدر) صفحات ۲۰۸ و ۲۰۹