فرهنگی

معیار برتری نزد خدا از نگاه امام علی(ع)

امام علی علیه السلام: «إنَّ أفضَلَ النّاسِ عِندَ اللّهِ مَن كانَ العَمَلُ بِالحَقِّ أحَبَّ إلَيهِ ـ وإن نَقَصَهُ وكَرَثَهُ ـ مِنَ الباطِلِ وإن جَرَّ إلَيهِ فائِدَةً وزادَهُ»؛

برترينِ مردمان نزد خداوند، كسى است كه رفتار بر پايه حق ـ گرچه او را به سختى اندازد ـ ، برايش دوست داشتنى تر از باطل است؛ گرچه برايش سودآور شود(نهج البلاغة : الخطبة ١٢٥).

تحلیل حدیث

این حدیث از امام علی(ع) بر اولویت حق‌گرایی بر منفعت‌طلبی تأکید دارد و معیار برتری انسان‌ها نزد خداوند را نه در موفقیت‌های مادی، بلکه در پایبندی به حقیقت حتی در سخت‌ترین شرایط می‌داند. حضرت با تعبیر «العَمَلُ بِالحَقِّ أحَبَّ إلَيهِ»، نشان می‌دهند که محبوبیتِ عملِ حق در نظر مؤمن، باید از هر سود ظاهری پیشی گیرد.

این آموزه با آیه «وَلا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا» (بقره:۴۱) و حدیث «اَلْإِیمَانُ قَیْدُ الْفِتَنِ» (ایمان، مهارکننده فتنه‌هاست) همسوست. امام(ع) به مؤمنان یادآور می‌شوند که پیروزی واقعی در گروِ مقاومت در برابر فریبِ باطل است، حتی اگر این مقاومت به قیمت از دست دادن منافع دنیوی باشد.