شایستهسالاری علوی ۴ ستون حکمرانی الهی در نهجالبلاغه (برگزیدگان بر پایه لیاقت، نه روابط
شایستهسالاری علوی ۴ ستون حکمرانی الهی در نهجالبلاغه (برگزیدگان بر پایه لیاقت، نه روابط)
امام علی(ع) در ترسیم سیمای حکومت الهی، نصب کارگزاران را فقط بر محور شایستگی تعریف میکنند
هیچ امری در گزینش استانداران، فرمانداران و فرماندهان جز شایستگی شخص دخالت ندارد
حال این شایستگی در چهار بعد درخشان تجلی مییابد
🔷 ۱. اصالت ریشهها | نجابت تبار
- چرا؟ هر فرد، برآیند تربیت خانوادهاش است.
- کاربست گزینش مدیرانی با پیشینه اخلاقی و تربیتی سالم، ضامن سلامت تصمیمات کلان.
🔷 ۲. دانش + تجربه | تخصص عملمحور
- چرا؟ مسئولیت بدون صلاحیت اجرایی، ویرانگر است.
- کاربست واگذاری مسئولیت فقط به اهل فن آزموده؛ کسانی که دانش انجام آن کار را دارند.
🔷 ۳. کارگزاری = امانتداری | نه غنیمتخواری
- چرا؟ مقام، طعمهای برای بهرهکشی نیست.
- کاربست نگاه خدمتمحور به جای منفعتطلبی؛ جایگاه، فرصتی برای ایثار است نه چپاول.
🔷 ۴. حفظ اموال عمومی | دزدی توجیهپذیر نیست.
- چرا؟ اموال مردم، امانت الهی است.
- کاربست هرگونه استفاده شخصی از بیتالمال - حتی با توجیهات ظاهری - خیانت به خدا و خلق است.
(نکته کلیدی امام(ع) حتی تأویل برای سوءاستفاده را نابود میکنند.)
چراغ راه امروز
سیمای کارگزاران علوی، آینهای فراتر از زمان است. این چهار ستون، سدی در برابر فساد اداری و نقشهای برای حکمرانی عادلانه اند. هر جامعهای که این معیارها را فراموش کند، محکوم به انحطاط اخلاقی و مدیریتی است.