سپیدهای بر تارک تاریخ: روایتی از شکوه و شهادت امام سجاد(ع)
سپیدهای بر تارک تاریخ: روایتی از شکوه و شهادت امام سجاد(ع)
در سکوتی آکنده از فریاد، زینت عابدان، بار امانت امامت را بر دوش گرفت؛ از خاکستر کربلا تا زنجیر امویان…
سیمای آفتاب در دل تاریکی
نام: علی بن الحسین(ع)
لقب: سجاد، زین العابدین
زندگی: ۳۸ ه.ق (مدینه) تا ۹۵ ه.ق
دوران امامت: ۳۴ سال (پس از شهادت پدر بزرگوارش امام حسین(ع) در کربلا)
صلابت در عین رنج
امام سجاد(ع) در سختترین دوران تاریخ شیعه، امامت را آغاز کرد:
- اسیر کاخ یزید پس از فاجعه کربلا، با زنجیر بر گردن.
- منجی تفکر شیعی با تدوین “صحیفه سجادیه” (زبور آل محمد).
- استحکامبخش مکتب اهل بیت در برابر انحرافات امویان.
- مدرس انسانیت با دعاهای آسمانی که دانشگاه تربیت نفوس شد.
فریادی که در سکوت شکست
امام در طول امامت خویش:
✅ با مناجاتهای ناب، ایمان را در دلهای خسته زنده نگه داشت.
✅ با نهضت علمی، شاگردانی چون ابوحمزه ثمالی و سعید بن جبیر پرورش داد.
✅ با مقاومت منحصربهفرد، پرچم عزت اهل بیت(ع) را برافراشت.
شهادت: حماسهای در سکوت
قاتل: ولید بن عبدالملک (خلیفه ستمگر اموی)
نحوه شهادت
امام سجاد(ع) با روشنگریهای خود، پایههای حکومت فاسد اموی را لرزاند. ولید بن عبدالملک که از نفوذ کلام امام هراس داشت، با دسیسهای شوم:
🔸 زهر را در نوشیدنی امام ریخت.
🔸 پس از چند روز مسمومیت، آن آفتاب علم و عبادت در ۱۲ یا ۲۵ محرم سال ۹۵ ه.ق به شهادت رسید.
آرامگاه: قبرستان بقیع در مدینه (در جوار امام حسن مجتبی، امام باقر و امام صادق علیهمالسلام)
چرا نامش جاودانه شد؟
- صحیفه سجادیه: گنجینهای با ۵۴ دعا که عمیقترین مفاهیم توحید، اخلاق و انسانیت را در قالب نیایش بیان میکند.
- قیام بدون سلاح: اثبات کرد میتوان با “کلام” و “عبادت” انقلابی جاودانه آفرید.
- اسوه بردباری: آموخت چگونه میتوان در اوج مصیبت، کرامت انسانی را حفظ کرد.
سلام بر تو ای نماد صبر و شکوه!
تو که در آینهات، عبادت با مبارزه درآمیخت…
امام سجاد(ع) به ما میآموزد:
- عبادت بدون مسئولیتپذیری اجتماعی ناقص است.
- آزادگی در سختترین زنجیرها ممکن است.
- کلام نورانی میتواند از شمشیر ظلم ماندگارتر باشد.