فرهنگی

سخن نوزاد در گهواره: پیام توحیدی حضرت عیسی (ع) در تفسیر نور

در سوره مریم، آیات ۲۹ و ۳۰، یکی از شگفت‌انگیزترین صحنه‌های قرآن به تصویر کشیده شده است: سخن گفتن حضرت عیسی علیه‌السلام در گهواره. این آیات، نه تنها معجزه‌ای الهی را روایت می‌کنند، بلکه پیام توحیدی عمیقی را منتقل می‌سازند.

 فَأَشارَتْ إِلَيْهِ قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا (مریم: ۲۹)   پس مریم به سوی او (عیسی) اشاره کرد. گفتند: چگونه با کسی که در گهواره کودک است سخن بگوییم؟

 قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا (مریم: ۳۰)   (عیسی به سخن آمد و) گفت: منم بنده‌ی خدا، او به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است.

🔍 نکات تفسیری از تفسیر نور

1. روزه سکوت حضرت مریم  

   طبق آیه قبل، حضرت مریم نذر سکوت کرده بود. بنابراین، در برابر تهمت‌ها، به فرزندش اشاره کرد تا او پاسخ دهد. این وفای به نذر، نشانه‌ای از بندگی و اطاعت کامل است.

2. اولین سخن حضرت عیسی: بندگی خدا  

   با اینکه مسیحیان بعدها دچار غلو شدند و حضرت عیسی را خدا یا فرزند خدا دانستند، قرآن کریم تصریح می‌کند که اولین جمله‌ی او در گهواره، اعلام بندگی خدا بود:  

   "إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ"  

   این جمله، ردّی قاطع بر هرگونه شرک و غلو است.

3. نبوت در گهواره، رسالت در هفت‌سالگی  

   طبق نقل استاد قرائتی از امام باقر علیه‌السلام، حضرت عیسی در گهواره نبی بود، اما مقام رسالت را در هفت‌سالگی دریافت کرد. این تفکیک میان نبوت و رسالت، از نکات دقیق کلام اهل بیت است.

4. دفاع از مادر، معرفی خود، و هدایت مردم  

   حضرت عیسی علیه‌السلام با یک جمله، سه هدف را محقق ساخت:

   - دفاع از پاکدامنی مادرش  

   - معرفی مقام نبوت خود  

   - اشاره به وظیفه مردم در پذیرش پیام الهی

📚 نتیجه‌گیری

آیات ۲۹ و ۳۰ سوره مریم، نه فقط یک معجزه، بلکه یک بیانیه توحیدی‌اند. حضرت عیسی علیه‌السلام، در نخستین کلام خود، بندگی خدا را محور قرار داد. این آیات، پاسخی قرآنی به غلو تاریخی مسیحیان و دفاعی الهی از مقام حضرت مریم علیهاالسلام هستند. تفسیر نور استاد قرائتی، با بهره‌گیری از روایات اهل بیت، این پیام‌ها را با زبانی ساده و دقیق روشن ساخته است.