زینب (س)، عالمه بیمعلم؛ جلوهای از علم الهی در کربلا
زینب (س)، عالِمه بیمعلم؛ جلوهای از علم الهی در کربلا
امام سجّاد عليه السلام فرمودند:
«أنتِ بِحَمدِاللّهِ عالِمَةٌ غَيرُ مُعَلَّمَةٍ، فَهِمَةٌ غَيرُ مُفَهَّمَةٍ»
تو، به لطف خدا، دانایی هستی که کسی تو را نیاموخته و فهیمی هستی که کسی تو را نفهمانده است.
تفسیر حدیث امام سجاد علیهالسلام:
این سخن امام سجاد علیهالسلام در واقع توصیف مقام علمی، شهودی و الهامی حضرت زینب سلاماللهعلیها است.
حضرت زینب نه در مکتب بشری، بلکه در مکتب الهی تربیت یافت. علم او، علمی الهامی بود، نه اکتسابی.
🔸 او شاگرد مدرسهی وحی و ولایت بود، نه درسخواندهی کتاب و استاد.
🔸 علمش از دل پاک و نور ایمان سرچشمه میگرفت.
🔸 فهمش از قلبی متصل به ولایت و حقیقت محمدی برمیخاست.
در حقیقت، امام سجاد علیهالسلام با این جمله میخواستند مردم را به شناخت مقام معنوی زینب کبری برسانند:
کسی که در مجلس یزید با قدرت سخن گفت و خطبهای ایراد کرد که کاخ ظلم را لرزاند، باید عالمی الهی و آگاه از اسرار ولایت باشد.
این جملهی امام، نوعی تأیید رسمی امامت بر علم و مقام زینب کبری است.
او وارث علم پدرش علی علیهالسلام و بازتاب صبر و شجاعت مادرش فاطمه زهرا سلاماللهعلیها بود.
حضرت زینب (س) الگویی است برای همهی زنان و مردان مؤمن؛ کسی که بدون تکیه بر آموزش دنیوی، با علم الهی قیام کرد، از حق دفاع نمود و در برابر طوفان کربلا ایستاد.