فرهنگی

رجعت در مکتب شیعه؛ بازگشت مؤمنان و کافران محض برای تحقق عدالت الهی

❓ رجعت چیست و چه فایده‌ای بر آن مترتب است؟

🔹 نکته اول:  

رجعت در لغت به معنای بازگشت است، و در اصطلاح شیعی، به بازگشت گروهی از اموات پس از نهضت جهانی امام مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف به دنیا اطلاق می‌شود. این بازگشت تا پس از دوران حکومت حضرت نیز ادامه دارد و از عقاید اختصاصی مذهب امامیه است (مصنفات شیخ مفید، ج۷، ص۳۲).

🔹 نکته دوم:  

در روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام، اعتقاد به رجعت از اصول مذهب شمرده شده است. امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند:  

«لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِكَرَّتِنَا»؛  

یعنی: «از ما نیست کسی که به رجعت ما ایمان نداشته باشد» (من لا يحضره الفقيه، ج۳، ص۴۵۸؛ الإيقاظ من الهجعة، ص۶۰).

🔹 نکته سوم:  

رجعت عمومی نیست، بلکه مخصوص مؤمنان خالص و کافران محض است. امام صادق علیه‌السلام تصریح می‌فرمایند:  

«إِنَّ الرَّجْعَةَ لَيْسَتْ بِعَامَّةٍ وَ هِيَ خَاصَّةٌ، لَا يَرْجِعُ إِلَّا مَنْ مَحَضَ الْإِيمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الشِّرْكَ مَحْضاً» (بحار الأنوار، ج۵۳، ص۳۹).

🔹 نکته چهارم:  

مرحوم سید مرتضی رحمه‌الله در تبیین فلسفه رجعت می‌فرماید:  

«هدف از رجعت مؤمنان، رسیدن به ثواب یاری امام و مشاهده حکومت عدل آن بزرگوار است. همچنین رجعت دشمنان برای انتقام از آنان در دنیاست تا اهل ایمان از ظهور حق و برتری کلمه اهل حق لذت ببرند» (رسائل الشریف المرتضی، ج۱، ص۱۲۵).