فرهنگی

راز عجیب عیسی مسیح برای رشد ذهنی! (چیزی که ممکن است از آن بدتان بیاید) 

  حضرت عيسى عليه‌السلام :

  «بِحَقٍّ أقولُ لَكُم: لَو وَجَدتُم سِراجا يَتَوَقَّدُ بِالقَطِرانِ في لَيلَةٍ مُظلِمَةٍ لاَستَضَأتُم بهِ لَم يَمنَعْكُم مِنهُ رِيحُ قَطِرانِهِ، كذلكَ يَنبَغي لَكُم أن تأخُذوا الحِكمَةَ مِمّن وَجَدتُموها مَعهُ و لا يَمنَعَكُم مِنهُ سُوءُ رَغبَتِهِ فيها».

 به حق بگويمتان، اگر چراغى را بيابيد كه در شبى تاريك با قطران مى‌سوزد بى‌گمان از نورش استفاده مى‌كنيد و بوى قطرانش شما را از اين كار باز نمى‌دارد، همچنين سزاوار است حكمت و دانش را از هر كس يافتيد فرا گيريد و بى رغبتى او به آن مانع شما از آن نشود.

 📚 تحف العقول : ص٥٠٨

تفسیر و تحلیل حدیث

این گفتار حکیمانه حضرت عیسی (ع) بر یک اصل کلیدی در فرآیند یادگیری و کسب معرفت تاکید می‌کند: حکمت و دانش، فی نفسه ارزشمند است و منشأ آن نباید باعث طردش شود.

مفهوم عمیق: حضرت مسیح(ع) با یک تمثیل ملموس (چراغ و قطران) این درس را می‌دهند که همان‌طور که در یک شب تاریک، برای رسیدن به نور و روشنایی، بوی بد قطران (ماده‌ای نفتی) مانع استفاده از چراغ نمی‌شود، در مسیر کسب دانش و حکمت نیز نباید خصوصیات ناپسند یا عقاید نادرست گوینده، مانع از دریافت گوهر دانایی از او شود.

پیام کاربردی: این حدیث به ما می‌آموزد که:

· دانش را باید در هر کجا که یافتیم، بپذیریم. حکمت، مالکیت انحصاری یک گروه، مذهب یا فرد خاص نیست.

· باید نگاه ابزاری به افراد داشته باشیم. ما از افراد، سرمایه علمی آنها را می‌گیریم، نه لزوماً تمامی ویژگی‌های اخلاقی یا اعتقادی‌شان را تایید می‌کنیم.

· این نگاه، ما را از تعصبات کورکورانه و جمود فکری نجات می‌دهد و دایره یادگیری را به طور نامحدودی گسترش می‌دهد.