فرهنگی

 دو دلیل انقلابی که تاریخ اسلام را تغییر داد

امام حسین(ع) در شرایطی که بیعت با یزید می‌توانست امنیت و مقام دنیوی را برایش به ارمغان آورد، با استواری بی‌نظیری گفت: حتی اگر در تمام جهان پناهی نداشته باشم، با یزید بیعت نخواهم کرد. این امتناع قهرمانانه، دو دلیل بنیادین داشت که هر کدام درس‌هایی فراموش‌نشدنی برای تاریخ بشریت شد:

 ۱. نجات اسلام از نابودی  

- بیعت با یزید یعنی مشروعیت بخشیدن به حکومتی فاسد که تمام ارزش‌های اسلامی را نابود می‌کرد.  

- امام در سخنرانی‌هایش هشدار داد:  

  وای بر اسلام وقتی امت به حاکمی مانند یزید گرفتار شود. 

- یزید نماد تحریف دین بود؛ کسی که اسلام را ابزار قدرت‌طلبی می‌دانست و با شرابخواری، قساوت و بی‌بندوباری آشکارا احکام الهی را زیر پا می‌گذاشت.

 ۲. مسئولیت الهی در قیام  

- این امتناع تنها یک انتخاب سیاسی نبود؛ پاسخی به فرمان خداوند بود.  

- در وصیت‌نامه تاریخی به برادرش محمد حنفیه تأکید کرد:  

 من برای احیای امر به معروف و نهی از منکر قیام می‌کنم و می‌خواهم سیره جدم رسول‌الله(ص) را زنده نگه دارم.  

- سکوت در برابر یزید به معنای همکاری با نظام ظلم بود و امام با این قیام، خط‌قرمز تمام مؤمنان را ترسیم کرد: بیعت با ظالم = نابودی دین.

 ۳. پیامدهای تاریخی امتناع 

- اگر امام بیعت می‌کرد:  

  ▪️ حکومت اموی به عنوان نظامی مشروع تثبیت می‌شد  

  ▪️ فساد سیستماتیک به نام اسلام جاودانه می‌گشت  

  ▪️ معیارهای الهی حکومت‌داری برای همیشه محو می‌شد  

- اما این قیام باعث:  

  ▪️ بیداری اسلامی در طول قرن‌ها  

  ▪️ شکل‌گیری جنبش‌های ضداستبدادی