فرهنگی

ترازوی عدالت علوی، تحلیل حکمت ۲۱۳۵ امام علی(ع)

⚔️ فرمان راهبردی امام علی(ع)، امیرالمؤمنین می‌فرمایند:《السَّيْفُ فَاتِقٌ، وَ الدِّينُ رَاتِقٌ؛ فَالدِّينُ يَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ، وَ السَّيْفُ يَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ》؛ شمشیر شكافنده‌ی ستم است و دين پيونددهنده‌ی جامعه؛ كه دين به نيكی فرمان می‌دهد و شمشير از زشتی بازمی‌دارد. 

📚 غرر الحكم، ح۲۱۳۵  

🔥 ۴ کلید طلایی از این حکمت 

۱. دو بالِ اصلاح جامعه:  

   - دین (امر به معروف): بنیان‌سازی اخلاقی ← زیربنا  

   - شمشیر (نهی از منکر): برخورد با فساد ← پشتوانه اجرایی  

۲. نقش شمشیر در مکتب علوی 

   - نه ابزار تجاوز، که دفاع از مظلوم است  

   - تأیید قرآن: أَذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا (حج: ۳۹)  

   به كسانى كه جنگ بر آنان تحميل شده، رخصت [جهاد] داده شده است  

۳. تقدم معنویت بر نیروی نظامی

   - شمشیر بدون هدایت دین → ستم‌آفرین  

   - دین بدون پشتوانه اجرایی → ناتمام  

   - (تحلیل علامه جعفری در تفسیر نهج‌البلاغه)  

۴. کارکرد در حال حاضر 

   - مبارزه با صهیونیسم:  

     • دین → بیداری‌سازی مردمی  

     • شمشیر → مقاومت مسلحانه