فرهنگی

امام موسی کاظم علیه السلام :

امام صادق علیه السلام از علت غیبت یکی از اهل مجلس پرسید.

به حضرت گفتند که: او بیمار شده است.

امام، برای عیادت به خانه ی او رفت و بر بالای سر او نشست و او را در حالت بیماری یافت؛ به او گفت: «به خدا خوشبین باش».

او گفت: من به خدا خوشبین هستم، اما نگرانی من به خاطر دخترانم است که در واقع به خاطر اندوه آنان، بیمار شده ام.

امام صادق فرمود: «همان کسی که بخاطر افزایش نیکی ها و از بین رفتن گناهانت به او امید داری، در بهبود وضعیت زندگی دخترانت نیز به او امید ببند.»

🔴 منبع: میزان الحکمة، ج4، ص425

امام موسی کاظم علیه السلام :

امام صادق علیه السلام از علت غیبت یکی از اهل مجلس پرسید.

به حضرت گفتند که: او بیمار شده است.

امام، برای عیادت به خانه ی او رفت و بر بالای سر او نشست و او را در حالت بیماری یافت؛ به او گفت: «به خدا خوشبین باش».

او گفت: من به خدا خوشبین هستم، اما نگرانی من به خاطر دخترانم است که در واقع به خاطر اندوه آنان، بیمار شده ام.

امام صادق فرمود: «همان کسی که بخاطر افزایش نیکی ها و از بین رفتن گناهانت به او امید داری، در بهبود وضعیت زندگی دخترانت نیز به او امید ببند.»

 منبع: میزان الحکمة، ج4، ص425

تحلیل متن حدیث

این روایت از امام صادق(ع) (منقول توسط امام موسی کاظم(ع)) بر دو محور اصلی تأکید دارد:  

۱. تقویت توکل و خوشبینی به خداوند

حتی در شرایط بحرانی مانند بیماری و نگرانیهای مادی.  

۲. گسترش دایره امید

از مسائل فردی (آمرزش گناهان) به مسائل اجتماعی و خانوادگی (رفع مشکلات زندگی فرزندان).  

امام(ع) با حضور در خانه فرد بیمار، نشان میدهد که همدلی و همراهی با مردم در رفع دغدغه‌هایی، بخشی از سبک زندگی دینی است. پاسخ ایشان نیز مبتنی بر آموزش نگرش سیستمی به توحید است؛ یعنی همان خدایی که در امور معنوی پاسخگوست، در امور مادی و اجتماعی نیز تکیه‌گاه است.