فرهنگی

سه سلاح خاموش جنگ نرم؛ از بی‌حجابی تا سگ‌گردانی!

دشمن برای نابودی بنیان‌های یک ملت، همیشه نیاز به جنگ سخت و توپ نیست. گاهی ویرانگرترین حملات، در سایه و بدون صدای شلیک انجام می‌شود. اینجا پای «جنگ ترکیبی» در میان است؛ جنگی که میدان نبرد آن ذهن‌ها و قلب‌های ماست و سلاح آن، «استحاله فرهنگی» است.

سه ابزار به ظاهر ساده اما بسیار کارآمد در این جنگ نرم، عبارتند از: ترویج بی‌حجابی، عادی‌سازی سگ‌گردانی و گسترش مصرف مشروب. اینها تصادفی یا سلیقه‌ای نیستند، بلکه حلقه‌های به هم پیوسته یک زنجیره شوم هستند که اتاق‌فکرهای غربی و صهیونیستی پشت آن قرار دارند.

· بی‌حجابی تنها یک بی‌توجهی نیست!

      این اولین قدم برای کندن ریشه «حیا» از جامعه اسلامی است. وقتی حیا که سپر اخلاق است، برداشته شود، تمام ارزش‌های اصیل خانوادگی و اجتماعی یکی پس از دیگری فرو می‌ریزند.

· سگ‌گردانی صرفاً حیوان‌دوستی نیست!

      این نماد ترویج «فردگرایی افراطی» غربی و جایگزینی حیوان به جای کانون گرم خانواده و فرزندآوری است. این سبک زندگی، امید به آینده را می‌خشکاند و جامعه را به سمت انفعال و تباهی می‌کشاند.

· مشروب فقط یک نوشیدنی نیست!

      این دروازه ورود به اعتیاد، خشونت، بی‌بندوباری و قطع پیوند با اعتقادات دینی است. وقتی پایبندی به دین سست شود، انسان به موجودی پوچ، بی‌هدف و بی‌تفاوت تبدیل می‌شود.

این «مثلث شوم» در کنار هم، پروژه‌ای برای استحاله نسل‌ها و هدف قرار دادن امنیت ملی است. آنها می‌خواهند بدون شلیک حتی یک گلوله، جامعه را از درون فرسوده و تهی کنند. هرکس به دام این سبک زندگی بیفتد، ناخواسته به سرباز دشمن در جنگ فرهنگی تبدیل شده و به دست خود، به ارزش‌های خود پشت پا زده است.

هشیاری، آگاهی و حفظ ارزش‌های اصیل دینی و خانوادگی، تنها پادزهر این جنگ خاموش است.

پرسشگری؛کلید گنجینه‌های بی‌پایان علم

امام علی (ع) فرمود:«اَلْعِلْمُ خَزَائِنُ وَ مِفْتَاحُهُ السُّؤَالُ»

ترجمه: «علم گنجینه‌هایی است و کلید آن، پرسشگری (و در پی آن، پژوهش) است.»

(غرر الحکم، ح ۲۲۷)

این حدیث کوتاه از امام علی (ع) دو مفهوم عمیق را دربردارد:

1. علم به مثابه گنجینه (خزائن): علم و دانش، گنجینه‌های بی‌کرانی هستند که می‌توانند زندگی فرد و جامعه را غنی و سعادتمند کنند. اما این گنجینه‌ها درهای بسته‌ای هستند که برای دستیابی به آنها نیاز به کلید داریم.

2. پرسش به مثابه کلید (مفتاح): سؤال پرسیدن، آن کلید گرانبهاست. هیچ دانشی بدون پرسش و کنجکاوی به دست نمی‌آید. هر کشف و اختراع بزرگ در تاریخ بشر، از یک “چرا” یا “چگونه” شروع شده است. این پرسشگری است که ذهن را به حرکت و جست‌وگو وامیدارد و درهای جدیدی از معرفت را به روی انسان می‌گشاید.

این کلام امام، تشویقی است برای:

· ترس نداشتن از سؤال پرسیدن

· پرورش روحیه کنجکاوی و تحقیق

· ایجاد فضایی که در آن پرسشگری امری مقدس و لازم دانسته شود

می‌خواهی خداوند در قیامت بر تو خشم نگیرد؟

عیب جویی امام محمد باقر عليه السلام می فرمایند: مَنْ كَفَّ عَنْ أعْراضِ النّاسِ أقالَهُ اللّهُ نَفْسَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ، وَ مَنْ كَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ كَفَّ اللّهُ عَنْهُ غَضَبَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ.كتاب الزّهد، صفحه 1، حدیث 9

امام سجاد عليه السلام می فرمایند : مَنْ رَمَي النّاسَ بِما فيهِمْ رَمَوْهُ بِما لَيْسَ فيِهِ.بحار الأنوار، جلد 75، صفحه 261، حدیث 64

امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند: إِن سَمت هِمَّتكَ لاِصلاحِ النَّاسِ فَابدَأ بِنَفسِكَ، فَإِنَّ تَعَاطِيَكَ إِصلاحِ غَيرِكَ وَأنتَ فَاسِدٌ أَكبَرُ العَيبِ. غرر الحكم، حدیث 3749

این احادیث با تأکیدات مختلف، به چند درس اصلی اشاره می‌کنند:

1. پیامد اخروی: عیب‌جویی و بازداشتن خشم، مستقیماً با عفو و بخشش الهی در قیامت ارتباط دارد. (حدیث امام باقر ع)

2. واکنش جامعه: کسی که دیگران را متهم می‌کند، خودش به چیزهایی که انجام نداده متهم خواهد شد. (حدیث امام سجاد ع) این یک قانون اجتماعی است.

3. نفاق اخلاقی: بزرگ‌ترین عیب آن است که فردی خودِ فاسد، به دنبال اصلاح دیگران باشد. 

4. نشانه هلاکت: وقتی کسی فقط دنبال گناهان مردم است و گناهان خود را فراموش کرده، این یک علامت خطر و گرفتار شدن در مکر الهی است. (حدیث امام صادق عإِذَا رَأَيتُمُ العَبدَ مُتَفَقِّداً لِذُنُوبٍ (النَّاسِ) نَاسِياً لِذُنُوبِهِ، فَاعلَمُوا أَنَّهُ قَد مُكِرَ بِهِ.مستطرفات السرائر، 569)

5. راه نجات: سعادتمند کسی است که مشغولیت به عیوب خودش، او را از عیب‌جویی دیگران بازدارد. (احادیث متعدد از پیامبر و امیرالمؤمنین)

6. ویژگی عاقل: خردمندترین مردم کسی است که به عیب خود بینا و به عیب دیگران نابینا باشد. 

7. دور کردن عیب‌جو: باید منفورترین و دورترین افراد نزد انسان، کسی باشد که بیشترین عیب‌جویی را از مردم می‌کند. (عَجِبتُ لِمَن يُنكِرُ عُيُوبَ النَّاسِ ! وَ نَفسُهُ أَكثَرُ شَئٍ مَعَاباً وَ لا يُبَصِّرُهَا.غرر الحكم، حدیث 6267حدیث امیرالمؤمنین ع)

جمع‌بندی نهایی: این احادیث به صورت یک سیستم جامع عمل می‌کنند:نقطه شروع، شناخت عیوب خود است. این شناخت، انسان را از عیب‌جویی دیگران بازمی‌دارد. ترک عیب‌جویی، هم عاقبت اخروی خوبی دارد (عفو الهی) و هم عاقبت دنیوی (جلوگیری از بدنامی و تهمت). در مقابل، عیب‌جویی نشانه جهل به نفس و باعث هلاکت است.

 راز نظم و برکت؛تنظیم زندگی با ریتم اوقات نماز

⭐️ استاد آقاتهرانی: حضرت استاد مصباح (زید عزه) می‌فرمود: «شهید بهشتی حین کار، ساعتش را جلویش می‌گذاشت و وقتی اذان می‌گفتند، از وسط جلسه بلند می‌شد و به سرعت به نماز می‌ایستاد. 

⭐️ … روزی با بشاشت هرچه تمام‌تر به من گفتند: نکته بسیار عجیبی را در نهج‌البلاغه دیده‌ام. حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: «کارهایت را بر اساس اوقات نماز تنظیم کن». یعنی بگو بعد از نماز، و یا یک ساعت پیش از نماز و … . 

⭐️ ایشان با هیجان و ذوق بسیاری این مطلب را نقل می‌کرد که چقدر خوب و عالی است [که] امام ما، محور رعایت نظم در کارها را نماز قرار داده است».

📚 حکمت‌های جاوید

قضاوت ناحق و غرور؛ کوری و کری در آخرت!

آخرین گروه‌هایی که با چهره‌های معیوب محشور می‌شوند،قاضیان ناحق (کور) و مغروران (کر و لال) هستند.

قاضی ناحق کسی است که بر خلاف حکم خدا داوری کند. قرآن در سوره مائده چنین شخصی را در سه آیه پشت سر هم «کافر»، «ظالم» و «فاسق» می‌خواند. این نشان از هولناکی این گناه دارد، چرا که قاضی ظالم، حق مردم را ضایع و جامعه را به فساد می‌کشد.

اما گروه بعدی، مغروران و خودپسندان هستند. اینان کسانی هستند که گناهان خود را زیبا می‌بینند و عاشق اعمال نادرست خود هستند. قرآن می‌فرماید: «آیا کسی که بر پایه برهان از پروردگارش استقامت دارد، مانند کسی است که زشتی‌های اعمالش برایش آراسته شده و از هوس‌هایش پیروی می‌کند؟» غرور،انسان را از شنیدن حق کر و از بیان آن لال می‌کند.