فرهنگی

امام صادق علیه السلام :

إنّ المَشورَهَ لا تکونُ إلاّ بِحُدُودِها الأربعهِ … فأوَّلُها أن یکونَ الذی تُشاوِرُهُ عاقِلاً ، والثانیهُ أن … حُرّا مُتَدَیِّنا ، والثالثهُ أن یکونَ صَدیقا مُواخِیا ، والرابعهُ أن تُطلِعَه علی سِرِّکَ فَی… عِلمُهُ بهِ کَعِلمِکَ ثُمّ یُسِرَّ ذلکَ ویَکتُمَهُ ؛

مشورت ج__ز با حدود چهارگانه آن تحقق نپذیرد ؛ نخستین حدّ آن این است که کسی که با او مشورت می کنی ، خردمند باشد ، دوم این که آزاده و متدیّن باشد ، سوم این که دوست و برادروار باشد و چهارم این که راز خود را به او بگویی و او به اندازه خودت از آن راز آگاه باشد ، امّا آن را بپوشاند و به کسی نگوید .

مکارم الأخلاق : 2 / 98 / 2280 منتخب میزان الحکمه : 308  

این حدیث الگویی جامع برای مشورت مؤثر و تصمیم‌گیری هوشمندانه ارائه می‌دهد. امام صادق (ع) با اشاره به چهار ویژگی ضروری برای مشاور، چارچوبی اخلاقی-اجتماعی ترسیم می‌کنند که در دنیای امروز نیز برای مدیران، رهبران، و حتی تصمیمات شخصی کاربردی است:  

۱. خردمندی (عقلانیت) 

   - مشاور باید از بینش عمیق و قدرت تحلیل منطقی برخوردار باشد تا تصمیمات را بر پایه دانش و واقعیت ارائه دهد.  

۲.آزادگی و تدین (اخلاق‌مداری)

   - مشاور باید ترس از غیر خدا نداشته و منافع شخصی یا فشارهای اجتماعی را بر حقیقت ترجیح ندهد.  

۳. دوستی برادرگونه (اعتماد و صمیمیت)  

   - رابطه مبتنی بر دلسوزی و وفاداری، شرط اساسی برای دریافت مشورت بی‌غرضانه است.  

۴. رازداری مطلق (امنیت اطلاعاتی)

   - مشاور باید هم‌سطح خودِ فرد رازدار باشد تا اعتماد کامل شکل گیرد.