فرهنگی

آن ها در بسیاری از تجربیاتی که نخستین بار با آن ها رو به رو می شوند، آگاهی کافی برای پیامدهای بالقوه ندارند. آن ها با موقعیت های دشواری نیز روبرو می شوند که هدف های متضادی را در بر دارند، نظیر این که؛ چگونه جایگاه اجتماعی خود را حفظ کنند و در عین حال ازمست شدن در یک مهمانی اجتناب ورزند. علاوه بر این، نوجوانان اغلب احساس می کنند که نمی توانند از پس گزینه های زیاد برآیند، مثل؛ انتخاب های فراوان در مورد درس های مدرسه، فعالیت های فوق برنامه، رویدادهای اجتماعی و کالاهای مادی. در نتیجه، تلاش های آن ها برای انتخاب کردن غالبا با شکست مواجه شده و به عادت متوسل می شوند، طبق تکانه عمل می کنند یا تصمیم گیر یرا به تعویق می اندازند. 

کمک کردن به نوجوانان برای فکر کردن به صورت منطقی، توانایی آن ها را در گرفتن تصمیمات منطقی بیشتر می کند و به مرور زمان هنگامی که آن ها از موفقیت ها و شکست های خود درس می گیرند و به فرآیند تصمیم گیری فکر می کنند، اطمینان از تصمیم گیری و عملکرد آن ها بهبود می یابد. با این حال؛ خطاهایی در تصمیم گیری کماکان تا بزرگسالی ادامه می یابند.