فرهنگی

امام صادق (ع) و راز عبادتِ در سایهٔ اندوه: چرا این حدیث را با آب طلا باید نوشت؟  تحلیل حکمت حدیث ناب

🔖قال أَبِي عَبْدِ اَلله جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ) ، قَالَ: نَفَسُ اَلْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ، وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِي سَبِيلِ اَلله؛ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَلله (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): يَجِبُ أَنْ يُكْتَبَ هَذَا اَلْحَدِيثُ بِالذَّهَبِ.

“نفس كشيدن كسى كه براى ما اندوهگين است همانند “سبحان الله” گفتن است و همت گماشتنش براى امر ما، عبادت و پنهان کردن راز ما، جهاد در راه خداست." 

سپس امام صادق(علیه السلام) فرمودند: 

“اين روايت باید با آب طلا نوشته شود.”

📚 امالی طوسی،ج۱، ص۱۱۵