وقتی سکوت و رضایت، انسان را در صف مجرمان قرار میدهد
وقتی سکوت و رضایت، انسان را در صف مجرمان قرار میدهد
در پاسخ به پرسشی تاریخی و اعتقادی، امام رضا(ع) پرده از حقیقتی مهم برداشتند: چرا خداوند در زمان حضرت نوح(ع) همه مردم را غرق کرد، با اینکه در میانشان کودک و بیگناه هم بود؟
🔹 امام فرمودند: «در آن زمان، هیچ کودکی در میان قوم نوح نبود؛ زیرا خداوند به مدت چهل سال آنان را نازا کرد و نسلشان قطع شد. همچنین، خداوند بیگناهان را به عذاب خود هلاک نمیکند.»
اما نکته مهمتر اینجاست: بسیاری از قوم نوح نه بهخاطر تکذیب مستقیم، بلکه بهخاطر رضایت قلبی نسبت به تکذیبکنندگان، گرفتار عذاب شدند. این یعنی:«هر کس شاهد کاری نباشد، اما به آن راضی باشد، همانند کسی است که آن کار را انجام داده است.»
🔸 امیرالمؤمنین(ع) نیز همین قاعده را در ماجرای شتر صالح بیان میکنند: «فقط یک نفر شتر را کشت، اما چون دیگران راضی بودند، همه عذاب شدند.»
و این اصل، در حوزه حکومت نیز جاری است:
✅ اگر امام عادلی بر سر کار باشد، هر کس به عدالت او راضی باشد و یاریاش کند، ولیّ اوست.
❌ اما اگر امامی ظالم حکومت کند، هر کس به ظلم او راضی باشد و کمکش کند، شریک ظلم اوست.
این قاعده، معیار سنجش مواضع اجتماعی، سیاسی و اخلاقی ماست: رضایت قلبی، بیتفاوتی یا همراهی؟ هر کدام جایگاه ما را در مسیر حق یا باطل تعیین میکند.