فرهنگی

وعده به کودکان؛پیمانی کوچک با پیامدی بزرگ

پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمودند:

🔰أَحِبُّوا اَلصِّبْيَانَ وَ اِرْحَمُوهُمْ وَ إِذَا وَعَدْتُمُوهُمْ شَيْئاً فَفُوا لَهُمْ فَإِنَّهُمْ لاَ يَرَوْنَ إِلاَّ أَنَّكُمْ تَرْزُقُونَهُمْ

مکارم الأخلاق، ص ۲۱۹

کودکان را دوست بدارید و به آنان مهر بورزید. و هرگاه به آنان وعده‌ای دادید، حتماً به آن وفا کنید؛ زیرا آنها شما را تنها [به عنوان] روزی‌دهنده خود می‌بینند.

1. مهرورزی پایه اصلی است: اساس رابطه با کودک نه بر امر و نهی، که بر مَحبّت و رَحْمَت استوار است. این دو کلید، قلب کودک را برای پذیرش تربیت آماده می‌کند.

2. وفای به وعده، یک درس بزرگ اخلاقی: وفنکردن به وعده، تنها یک اشتباه کوچک نیست. این عمل به کودک می‌آموزد که:

   · دروغ گفتن مجاز است.

   · پیمان‌شکنی کاری عادی است.

   · اعتماد، ارزشی ندارد. این خلف وعده، اعتماد بنیادین کودک به جهان اطراف به والدین را که تکیه‌گاه او هستند، تخریب می‌کند.

3. نگاه توحیدی کودک: تبیین حدیث بسیار ظریف است. کودک هنوز به درکی از اسباب و عوامل نرسیده و همه چیز را مستقیماً از جانب والدینش می‌داند. بنابراین، وقتی پدر یا مادر وعده‌ای می‌دهند، برای کودک این وعده مانند یک قول قطعی است و شکستن آن برای ذهن ساده و پاک او غیرقابل درک و بسیار آسیب‌زننده است.

4. الگودهی همیشگی: این حدیث به والدین هشدار می‌دهد که همیشه تحت‌تأثیر هستند. کودکان مانند دوربینهای زنده‌ای هستند که تمام حرکات، گفتار و اخلاق والدین را ضبط و سپس بازپخش می‌کنند. بنابراین، مسئولیت ما بسیار سنگین است.

این حدیث گوهربار، تنها به یک رفتار خاص اشاره ندارد، بلکه الگویی کلی برای رابطه اصیل و مسئولانه با کودکان ارائه می‌دهد که بر پایه عشق، احترام و صداقت بنا شده است.

#تربیت_فرزند #سیره_نبوی #کودک #خانواده