فرهنگی

هشدار! سکوت فرزندتان می‌تواند نشانه این باشد…

سکوت یک کودک در میان دعوای والدین، به معنی «آرامش» نیست… یک هشدار است. 🚨

وقتی خانه به میدان جنگ تبدیل می‌شود، کودک برای محافظت از خود، به لاک دفاعی سکوت و انزوا پناه می‌برد. این سکوت، نه از روی رضایت، که از روی ترس و ناامنی است. او در این آشوب، حتی فرصت شناختن احساساتش را هم پیدا نمی‌کند، چه برسد به بیان آن.

این سکوتِ تحمیلی، ریشه خشم می‌دواند. خشمِ بی‌زبانی که راهی برای بیرون آمدن ندارد و در نهایت، خود را در اضطراب، مشکلات رفتاری، نحوه بازی کردن و روابطش با دیگران نشان می‌دهد.

اما ترسناک‌ترین بخش ماجرا اینجاست: کودک،این الگوی مخرب رابطه را یاد می‌گیرد و در بزرگسالی، نه از روی انتخاب، که از روی عادت، همان را در زندگی خود تکرار می‌کند. چون این تنها زبانی است که با آن آشناست.

✨ راهکار نهایی: معجزهحرف زدن را دست کم نگیرید. یک سؤال ساده از جانب شما به عنوان یک والد، می‌تواند همه چیز را تغییر دهد: «عزیزم،الان چه احساسی داری؟ دوست داری درموردش حرف بزنی؟»

با این سؤال، به او امنیت می‌دهید و احساساتش را اعتبار می‌بخشید. این اولین قدم برای شکستن چرخه آسیب است.