فرهنگی

 نگاهی نو به حقیقت زنده و جاری قرآن در زندگی امروز

مقدمه

قرآن، کتابی‌ست که برخلاف بسیاری از متون مقدس، نه‌تنها کهنه نمی‌شود، بلکه هر روز تازه‌تر می‌شود.  

این ویژگی، نه یک شعار، بلکه حقیقتی‌ست که در روایات و تجربه‌های معنوی انسان‌ها دیده می‌شود.

«لأنَّ اللّٰهَ تباركَ و تعالىٰ لم يَجعَلْهُ لِزمانٍ دونَ زَمانٍ‌، و لا لِناسٍ دونَ ناسٍ‌، فهُو في كلِّ زَمانٍ جَديدٌ، و عِند كُلِّ قَومٍ غَضٌّ إلىٰ يَومِ القِيامَة»  

📚 عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۸۷

تحلیل علمی و معنوی

این حدیث، به زیبایی بیان می‌کند که قرآن، نه برای یک نسل خاص، بلکه برای همه نسل‌ها تا قیامت است.  

در تفسیر عیاشی نیز آمده: قرآن مانند خورشید است؛ هر روز طلوعی تازه دارد. 

📚 تفسیر عیاشی، ج۲، ص۲۰۴

🔍 در علوم شناختی، این ویژگی با مفهوم «برداشت پویا» شناخته می‌شود.  

یعنی انسان با توجه به شرایط فکری، اجتماعی و علمی‌اش، از یک متن واحد، برداشت‌های متفاوتی دارد.  

قرآن، با ساختار چندلایه، استعاره‌های عمیق، و پیوند با فطرت انسانی، این قابلیت را دارد که در هر زمان، پاسخ‌های نو ارائه دهد.

نتیجه‌گیری

قرآن، نه فقط کتابی برای خواندن، بلکه برای «شنیدن» است.  

اگر با دل، با سوال، و با تخصص به سراغش بروی، می‌بینی که هر آیه، نوری تازه دارد.  

و این است راز طراوت بی‌پایان قرآن.