نگاه خدا؛ پاداشی برای یک جابهجایی ساده
نگاه خدا؛ پاداشی برای یک جابهجایی ساده
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : سَألَتْ اُمُّ سَلَمَةَ رسولَ اللّه صلى الله عليه و آله عن فَضلِ النساءِ في خِدمَةِ أزواجِهِنَّ ، فقال : أيُّما امرَأةٍ رَفَعَتْ مِن بَيتِ زَوجِها شيئا مِن مَوضِعٍ إلى مَوضِعٍ تُرِيدُ بهِ صَلاحا إلاَّ نَظَرَ اللّه ُ إلَيها ، و مَن نَظَرَ اللّه ُ إلَيهِ لَم يُعَذِّبْهُ .[بحار الأنوار : 103/251/49 .]
در خانهای که عشق جریان دارد، حتی کوچکترین حرکت میتواند رنگی از عبادت داشته باشد.
امام صادق علیهالسلام نقل میکند که امّ سلمه از پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله درباره فضیلت خدمت زنان به شوهرانشان پرسید.
حضرت فرمودند:
«هر زنی که در خانه شوهرش، چیزی را از جایی به جای دیگر ببرد ـ به قصد اصلاح و نظم ـ خداوند به او نظر میافکند. و هر کس مورد نظر خدا قرار گیرد، هرگز عذاب نخواهد شد.»
چه زیباست این نگاه!
در فرهنگ شیعه، خدمت زن در خانه، اگر با نیت اصلاح و محبت باشد، عبادتی است که حتی یک جابهجایی ساده میتواند او را مشمول رحمت الهی کند.
این حدیث، نه از سر تکلیف، بلکه از سر تکریم زن سخن میگوید؛ زنی که با مهرش، خانه را گلستان میکند و با نیت خالص، بهشتی از آرامش میسازد.
در دنیای امروز، شاید این جملات یادآور آن باشد که ارزشها در جزئیات نهفتهاند؛ و خداوند، ناظر بر نیتهاست، نه فقط بر اعمال بزرگ.