فرهنگی

نقش چهار ماهگی جنین در اجازه سقط ، بررسی شرط “دمیده شدن روح”

یکی از مهم‌ترین قوانین برای سقط جنین در ایران،سن جنین است. همه می‌دانند که “تا چهار ماهگی” برای درخواست مجوز فرصت هست. اما دلیل این قانون چیست؟ پشت این زمانبندی، یک مفهوم دینی به نام “دمیده شدن روح” قرار دارد. این مقاله به زبان ساده توضیح می‌دهد که این عبارت به چه معناست و چطور بر قانون سقط جنین تأثیر گذاشته است.

چرا چهار ماهگی اینقدر مهم است؟

در باورهای دینی،خداوند در یک زمان خاص، “روح” را در بدن جنین می‌دمد. به این کار “ولوج روح” می‌گویند. بیشتر کارشناسان دینی معتقدند این اتفاق در پایان چهار ماهگی (یعنی بعد از ۱۲۰ روز) رخ می‌دهد. از این لحظه به بعد، جنین از نظر شرعی و قانونی، ارزش و احترام یک انسان کامل را پیدا می‌کند. به همین دلیل، سقط جنین بعد از این زمان، به شدت سخت‌تر است و تنها در شرایط بسیار خاصی مثل “نجات جان مادر” اجازه داده می‌شود.

“نشانه های دمیده شدن روح” چیست؟ این بزرگترین ابهام قانون! اینجا به اصلی‌ترین مشکل قانون برمی‌خوریم.قانون می‌گوید حتی اگر جنین کمتر از چهار ماه سن دارد، اما نشانه‌هایی از دمیده شدن روح در آن دیده شود، دیگر اجازه سقط داده نمی‌شود. اما مشکل اینجاست که قانون به طور واضح نمی‌گوید این نشانه‌ها دقیقاً چه چیزهایی هستند! برخی می‌گویندتکان خوردن ارادی جنین می‌تواند یک نشانه باشد. اما تشخیص “ارادی” بودن این حرکات از نظر پزشکی خیلی سخت است. این ابهام باعث می‌شود تصمیم‌گیری برای دادن یا ندادن مجوز، گاهی به نظر شخصی قاضی یا پزشک کمیسیون بستگی داشته باشد و در هر استان‌ تصمیمات متفاوتی گرفته شود.

کمیسیون چگونه این موضوع را بررسی می‌کند؟ در کمیسیون سقط،سه نفر حضور دارند: یک قاضی، یک پزشک متخصص و یک پزشک قانونی.

· نقش پزشکان: آن‌ها سن دقیق جنین و وضعیت جسمی آن را بررسی می‌کنند و گزارش می‌دهند.

· نقش قاضی: او بر اساس گزارش پزشکان و همچنین بر پایه قوانین دینی تصمیم نهایی را می‌گیرد که آیا نشانه‌ای از روح دیده شده یا نه. در واقع، این قاضی است که در این مورد حرف آخر را می‌زند.

نتیجه‌گیری

شرط"دمیده شدن روح” و زمان چهار ماهگی، نشان‌دهنده اهمیت عمیق دینی و اخلاقی است که قانون ایران برای جان جنین قائل است. این قانون سعی دارد بین “رفع مشکلات سخت خانواده‌ها” و “حفظ حرمت جان یک انسان” تعادل برقرار کند. با این حال، ابهام در تعریف “نشانه‌های دمیده شدن روح” بزرگترین چالش این قانون است. به نظر می‌رسد برای اجرای عادلانه‌تر آن، نیاز به یک دستورالعمل شفاف و علمی است تا همه بدانند معیار دقیق چیست و تصمیم‌گیری در سراسر کشور یکسان باشد.

نویسنده: صفیه گرجی