فرهنگی

معرفی یک مرجع تقلید توسط امام هادی (ع)؛ داستان کمتر شنیده شده

امام هادی علیه السلام به حمّاد رازی فرمودند:

 ✧ إذا أشكَلَ عَلَيكَ شَي‏ءٌ مِن أمرِ دينِكَ بِناحِيَتِكَ ، فَسَلْ عَن عَبدِ العَظيمِ بنِ عَبدِاللَّهِ الحَسَنِيّ‏ عليه السلام 

 هرگاه در قلمرو خود در كار دين به مشكلي دچار شدي، آن را با عبد العظيم حسنی در ميان بگذار

◌ مستدرك الوسائل، ج۱۷، ص۳۲۱

این دستور امام هادی (ع) به یکی از یاران خود (حماد رازی) که در منطقه ری زندگی می‌کرد، حاوی چند پیام بسیار مهم است:

۱. اعتبار علمی والای حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)

· امام (ع) به صراحت او را به عنوان مرجع حل شبهات دینی در آن ناحیه معرفی می‌فرمایند. این نشان می‌دهد که ایشان نه تنها یک محدث، که مجتهدی توانمند بوده که توانایی استنباط و پاسخگویی به مسائل پیچیده دینی را داشته است.

۲. لزوم رجوع به عالمان وارسته

· این حدیث، الگویی برای شیعیان در همه اعصار است که در مسائل دینی باید به اشخاص مورد اعتماد ائمه (ع) که علم، تقوا و شناخت صحیح دارند، مراجعه کنند.

۳. نقش‌آفرینی عالمان در مناطق مختلف

· امام (ع) با این سخن، یک ساختار علمی غیرمتمرکز را ترسیم می‌کنند. ایشان برای هر منطقه، افراد شاخص و مورد اطمینانی را معرفی می‌کردند تا مردم به راحتی به معارف ناب دسترسی داشته باشند.

۴. پاسداشت مقام حضرت عبدالعظیم (ع)

· این روایت، دلیل محکمی بر عظمت مقام این عالم بزرگوار است و نشان می‌دهد که زیارت مرقد ایشان تا چه اندازه می‌تواند ارزشمند باشد، چرا که او ادامه‌دهنده راه ائمه (ع) و ملجأ علمی شیعیان در زمان خود بوده است.