فرهنگی

مسلم بن عقیل؛ سفیر شهید

یادگار وفا و استواری! مسلم(ع) نه فقط فرستاده امام حسین(ع) به کوفه، که تجسم ایمان و فداکاری بود.  

وقتی پای بیعت با حق در میان آمد، هزاران کوفی دست در دستش نهادند، اما روز آزمایش که فرا رسید، تنها ماند؛ تنها همچون نیای بزرگوارش علی(ع) در محراب عبادت.  

در آن لحظه‌های سخت، وقتی دشمن خانه به خانه او را تعقیب می‌کرد، بر بام خانه‌ای ایستاد و نگاهی به آسمان افکند:  

خدایا! میان ما و این قوم تو داوری کن؛ آنان ما را فریفتند و خوارمان ساختند..

دست‌های مهربانش را که روزی برای بیعت گشوده بود، بستند و به سوی دارالاماره کشاندند. بالای بلندترین نقطه کوفه، سر مبارکش را از پیکر جدا کردند، اما وفاداری‌اش را هرگز.  

امام حسین(ع) هنگام شنیدن خبر شهادت او فرمود:  

«اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَیهِ راجِعُونَ؛ اللهم اجعل لنا ولشيعتنا منزلاً كريماً» همانا از خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم؛ خدایا برای ما و شیعیانمان منزلتی کریمانه قرار ده  

مسلم(ع) درس‌گزار وفاداری تا پای جان است؛ همان شهیدی که در غربت کوفه، چراغ راه عاشورا شد.