فرهنگی

مرگ تدریجی سهمگین: فریاد شاعر در خونین‌ترین افطار غزه

بُریدیم، بس نیست آیا  خدایا؟

چه صبری تو داری خدایا خدایا!

و می‌مردم ای کاش و نشنیده بودم

خبرهای این روزها را خدایا

به افطار خونین جان‌های تشنه

به این اشک و این آه گیرا، خدایا

به دلتنگی لحظه‌ی «ضاقت الارض»

به بی‌تابی قلب مولا، خدایا

که جانی اگر بود، بر لب رسیده

که بند آمده این نفس‌ها خدایا!

در این داغ باید چه خاکی به سر کرد؟

تو فرموده ای صبر، اما خدایا…

به خون رنگ شد معجر خواهرانم

چه بی‌غیرتم من، دریغا خدایا

تماشاگرانند با چشمِ بسته 

تماشاگرند اهل دنیا، خدایا

عجب مرگ تدریجی سهمگینی‌ست

تماشا تماشا تماشا ، خدایا…

#میلاد عرفان‌پور

#غزه