لطف خدا را با زرنگی اشتباه نگیر
هشدار الهی: فرصتهایت را نفریبی!
وقتی خدا به تو فرصت میدهد، فکر نکن از چنگالش گریختی!
اگر مصیبتی از تو دور ماند، نگو: «شانس آوردم!»…
این لطف خدا بود.
خدا به همه فرصت میدهد… تلنگر میزند…
اما اگر کسی اصلاح نشود، ناگهان میخوانی:
«إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ» (فجر:۱۴)
یقین بدان پروردگارت در کمینگاه ستمگران است!
صبر خدا بسیار است…
اما اگر بزند… سخت میزند!
پس پرسش نهایی:
«خدا هنوز به تو فرصت میدهد؟»
تحلیل قرآنی-روایی جهل مرکب
۱. سوءاستفاده از فرصتهای الهی
- آیه کلیدی (آل عمران:۱۷۸):
«وَلَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِّأَنفُسِهِمْۚ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُوا إِثْمًا…»
(کافران پندارند این مهلت، به سودشان است! حال آنکه این فرصت، افزاینده گناهانشان است.)
- پیوند با جهل مرکب: جاهلان، مهلت الهی را نشانه حقانیت خود میپندارند (نشانههای ۱ و ۲: خودبینی علمی و انحصارطلبی فکری).
راه نجات (طه:۱۱۴)
«…رَّبِّ زِدْنِی عِلْمًا»
(دعای پیامبر(ص): «پروردگارا! بر دانشم بیفزا!»)
- نقشه گسست از جهل:
- جایگزینی طلب علم به جای فرار از عالمان و عیبجویی (نشانههای ۳ و ۴).
- نابودی توهم دانایی با اعتراف به نیاز همیشگی به علم (نشانه ۱).
۲. فرجام شوم: کمینگاه الهی
- آیه سرنوشتساز (فجر:۱۴):
«إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ»
(پروردگارت همواره در کمینگاه است!)
- پیامدهای جهل مرکب در پرتو این آیه
۱. پاسخ خدا به تکفیر حقطلبان و اتهام عالمان (نشانههای ۵ و ۶).
۲. سرانجام انکار حقایق و سوءاستفاده از فرصتها: مواجهه با عدالت الهی.
۳. پایان مهلت تربیتی برای جاهلانِ دارای هفت نشانه خطر.