فرشتهها اینجا پای برهنهاند؛ ما چگونه باشیم؟
26 آذر 1404 توسط صفيه گرجي
فرشتهها اینجا پای برهنهاند؛ ما چگونه باشیم؟
آیتالله حسن معزّی تهرانی هنگام زیارت، عینک، انگشتر و حتی کفش و جوراب خود را کنار میگذاشتند و با پای برهنه وارد حرم میشدند. وقتی دلیلش را پرسیدند، فرمودند: «در زیارتنامه میخوانیم فرشتگان الهی در اینجا حافین (پای برهنه) هستند. اگر فرشتهها اینجا پای برهنهاند، ما باید چگونه باشیم؟».
این عمل، نمادی از رها کردن قیدهای ظاهری و اجتماعی برای ورود به حریمی مقدس است. کنار گذاشتن هر چه که “خودنمایی” یا “تعلق” میآورد، باعث افزایش خشوع و تمرکز بر اصلِ حضور میشود.
ایشان معتقد بودند هرچه این اشیا از انسان دور باشد، خضوع و خاشع بودن در پیشگاه امام(ع) بیشتر میشود.
درسی برای ما: زیارت، زمان تجرد از علایق دنیوی و سادهزیستی است. بیاییم برای دیدار امام(ع)، از هر چه که ما را به “خود"مان متوجه میکند، خلاص شویم.