فرزندآوری یا کنترل جمعیت؟
فرزندآوری یا کنترل جمعیت؟
مسئله جمعیت در روزگار ما از مهمترین موضوعات اجتماعی و راهبردی است. در دهههای گذشته، برخی سیاستها بر کاهش جمعیت و کنترل موالید تأکید داشتند؛ اما امروز، با کاهش نرخ تولد و پیر شدن جمعیت، بسیاری از جوامع – از جمله ایران – با بحران جدی آینده روبهرو شدهاند.
نگاه اسلام به فرزندآوری
در فرهنگ قرآن و اهلبیت علیهمالسلام، فرزندآوری نعمتی بزرگ و حتی زمینهای برای رشد معنوی والدین است. پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله فرمودند:
«تَناكَحوا تَناسَلوا فَإنّي أُباهي بِكُمُ الأُممَ يومَ القِيامَة»
ازدواج کنید و فرزند بیاورید؛ زیرا من به زیادی شما در روز قیامت مباهات میکنم.
فرزند صالح، دعای جاری پدر و مادر پس از مرگ است و سرمایهای ارزشمند برای دنیا و آخرت.
آسیبهای کنترل افراطی جمعیت
1. پیری جامعه: کاهش نیروهای جوان و کارآمد.
2. کاهش قدرت اقتصادی: کمبود نیروی کار و کاهش پویایی.
3. انزوای خانوادگی: تکفرزندی یا بیفرزندی باعث ضعف روحیه جمعی میشود.
4. افزایش آسیبهای روانی: احساس تنهایی در سالمندی.
تعادل در نگاه دینی
اسلام طرفدار اعتدال است. فرزندآوری باید همراه با توانایی تربیت و پرورش باشد. قرآن کریم میفرماید:
«وَ لا تَقتُلوا أولادَكُم خَشيَةَ إِملاقٍ» (اسراء/۳۱)
فرزندان خود را از ترس فقر نکشید. ما روزیدهنده شما و آنان هستیم.
این آیه نشان میدهد که ترس از فقر و مشکلات اقتصادی نباید مانع فرزندآوری شود؛ چراکه رزق، دست خداست.
امروز بیش از هر زمان دیگر، نیازمند بازنگری در نگاه به جمعیت هستیم. جامعه سالم و پویا در گرو خانوادههای پرنشاط و فرزندانی است که با ایمان و تربیت صحیح رشد کنند. فرزندآوری نه تنها یک وظیفه اجتماعی، بلکه یک سنت الهی و فرصتی برای ساخت آیندهای روشن است.