فرار از میدان آزمون الهی؛ بزرگترین سقوط!
فرار از میدان آزمون الهی؛ بزرگترین سقوط!
گاهی بزرگترین فتنه، همان فرار از میدان فتنه است!
در تاریخ صدر اسلام، برخی به پیامبر(ص) میگفتند: «اجازه بده در جنگ شرکت نکنیم تا درگیر سختی و گرفتاری نشویم.» (سوره توبه، آیه ۴۹) آنان گمان میکردند با شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت، خود را نجات دادهاند. اما خداوند در پاسخ آنان میفرماید: «آگاه باشید! آنان خود به ورطه فتنه سقوط کردند و دوزخ، کافران را احاطه کرده است.»
این یک قانون الهی و تاریخی است: «گریز از امتحان، خود گرفتار آمدن در سختترین امتحان است.»
کسانی که برای حفظ آرامش موقت و راحتیِ زودگذر، از میدان تکلیف الهی فرار میکنند، در حقیقت به پرتگاه فتنهای بزرگتر سقوط میکنند. این فرار، نه تنها دشمن را گستاختر میکند، بلکه بحرانهای عمیقتری را برای جامعه به ارمغان میآورد.
➖ امروز نیز برخی با شعار «#تله_تنش» و به بهانهی دوری از درگیری و هزینهدادن، پیشنهاد «عقبنشینی» و «سازش» میدهند. آنان فکر میکنند با کوتاه آمدن، آرامش میخرند. اما تاریخ و قرآن به ما میآموزد که این عقبنشینی، آغاز یک فتنه تمامعیار و سقوطی غیرقابل جبران است.
✅ درس قاطع این آیه برای همۀ زمانهاست: پایداری و مقاومت در میدان مسئولیت،هرچند سخت و پرهزینه باشد، عزت و نجات را به دنبال دارد. اما فرار از میدان، حتی اگر به ظاهر آسان باشد، هلاکت و ذلت قطعی را در پی خواهد داشت.