فانوس سحر
10 اسفند 1403 توسط صفيه گرجي
و اینک، ای عاشقانِ سحر! فانوسِ انتظار را بر فرازِ ایوانِ دل بیاویزید. رمضان کمکم از راه میرسد؛ ماهی که در آن، نفسهای سحرگاهان، بالهای فرشتگان را میشکند و اشکهای نیمهشب، بارانِ رحمت را فرامیخواند.
بیایید تا در این بهارِ بندگی، گلشنِ وجودمان را از عطرِ استغفار معطر سازیم و زمزمههای «یا کریم» را بر جریدهٔ دل حک کنیم. رمضان، نویدِ آشنایی دوباره است با خویشتنِ فراموششده، با خدایی که هر شب، نزدیکتر از رگِ جان است