علم انسان را به ایمان میرساند؟ دیدگاه معصومین در این خصوص
علم انسان را به ایمان میرساند؟ دیدگاه معصومین در این خصوص

مضمون «علم انسان را به ایمان میرساند» درباره رابطه علم و ایمان نشأت میگیرد؛
«علم، انسان را توانا مى کند که هرگونه ‘بخواهد’ آینده را همان گونه بسازد. و اما نقش ایمان این است که انسان را به سوى اینکه خود را و آینده را …»
در ادامه، مجموعهای از روایات، تحلیلها و دیدگاههای مذهبی، فلسفی و علمی وجود دارد که بر پیوند ناگسستنی علم و ایمان تأکید میکنند:
نگرش دین و علم به نسبت ایمان و علم
از دیدگاه ائمه، علم و ایمان جداییناپذیرند
امیرالمؤمنین (ع) فرمودهاند:
«الایمان و العلم اخوان توأمان و رفیقان لا یفترقان» — «ایمان و علم دو برادر همزادند و از هم جدا نمیشوند» .
پیامبر (ص) نیز فرمودند:
«العلم، حیاه الاسلام و عماد الایمان» — «علم مایه حیات اسلام و ستون ایمان است» .
علم و ایمان و عمل، این سه عنصر، حلقههای بههمپیوستهای هستند که فقدان هر کدام بر دیگری تأثیر منفی دارد .
علم بهمثابه وسیلهای برای تقرب به خدا
حجتالاسلام سید ابوتراب موسوی بیان کرد که هدف اصلی از فراگیری علم، نزدیک شدن به خداست. از همین رو، علمی که در مسیر تقرب الهی قرار نگیرد، ارزشمند تلقی نمیشود .
همچنین، استاد دانشگاه علوم پزشکی لرستان هشدار داد:
«علمی که انسان را به خدا نزدیک نکند، فاجعهبار است» .
جمعبندی: علم، ایمان و محوریت خدا
آنچه از منابع فوق روشن است، این حقیقت است که علم اگر با ایمان و هدف الهی همراه باشد، زمینهساز رشد و تعالی انسان است. در غیر این صورت، حتی میتواند به ضلالت تبدیل شود:
علم وسیلهای است برای ترقی و کمال انسان؛ هدف نهایی آن تقرب به خداوند است .
رابطه میان علم و ایمان، مانند رابطه جسم و جان یا ستون و سقف است— ناگسستنی، متقابل و حیاتی .