فرهنگی

امام صادق(ع) از مرد عابدی از بنی‌اسرائیل روایت می‌کنند که سه سال پیوسته برای فرزنددار شدن دعا کرد، اما مستجاب نشد. وقتی از خداوند پرسید: «آیا دوری که صدایم را نمی‌شناسی یا نزدیکی که پاسخم نمی‌دهی؟»، در خواب به او گفته شد: «سه سال است با زبانی آلوده به فحش و ناسزا مرا می‌خوانی! اگر می‌خواهی دعایت اجابت شود، زبانت را پاک کن، تقوا پیشه کن و نیتت را اصلاح نما».

او با توبه و پاکسازی قلب و زبان، دعایش مستجاب شد و صاحب فرزند گردید.  

منبع: اصول کافی ج 2، ص 325

پیام روایت

۱. زبان آلوده، سدّ استجابت دعا

   - فحش و ناسزا نه تنها گناه است، بلکه ارتباط با خدا را مختل می‌کند. قرآن می‌فرماید: «إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ»سخن پاک به سوی او بالا میرود. (فاطر:۱۰)  

۲. تأثیر نیت و خلوص قلب

   - امام صادق(ع) تأکید می‌کنند: «الدُّعَاءُ عَلَى قَدْرِ النِّیَّةِ» اجابت دعا به اندازه خلوص نیت است.

   - پاکی قلب، شرط اساسی ارتباط با خداست.  

۳. توبه؛ کلید گشایش

   - این داستان نشان می‌دهد حتی اگر سال‌ها در خطا باشیم، توبه واقعی راه را برای اجابت دعا باز می‌کند.  

۴. خداوند شنواست، اما…

   - گاهی مشکل از ناحیه ماست، نه بی‌پاسخی خدا! خودارزیابی پیش از گلایه از خدا، ضروری است.  

 راهکارهای عملی

- پیش از دعا، از گناهان زبانی (فحش، غیبت، تهمت) استغفار کنید.  

- دعا را با صلوات آغاز و پایان دهید تا زبان و قلب نورانی شود.  

- نیت خود را تنها برای رضای خداخالص کنید، نه خواسته‌های مادی محض.