فرهنگی

پند امیرالمؤمنین(ع): شادی در شکست دیگران؛ سقوط اخلاقی انسان

امیرالمؤمنین علی علیه السلام:«لَا تَفْرَحَنَّ بِسقْطَةِ غَیْرِكَ؛ فَإِنَّكَ لَا تَدْرِی مَا یُحْدِثُ بِكَ الزَّمَانُ».

هرگز از شکستِ دیگران شاد مَشو؛ که تو نمی‌دانی روزگار با خودت چه خواهد کرد( غررالحکم، حدیث ۱۰۲۹۰ ).

امام علی(ع) در این جمله کوتاه، یکی از خطرناکترین آسیبهای اخلاقی را گوشزد می‌کنند: «شادی نابجا در مصیبت دیگران». ایشان هشدار می‌دهند که این رفتار نه تنها نشانه کم‌ظرفیتی و حسادت است، بلکه انسان را در معرض خطر غرور کاذب و نادیده گرفتن ناپایداری دنیا قرار می‌دهد.  

پیام‌های حدیث 

۱. ناپایداری روزگار

   - شادی از شکست دیگران، جهلی است نسبت به این حقیقت که سرنوشت هرکس در دست خداست و ممکن است فردا همان بلا بر سر خود انسان آید.  

۲. تخریب شخصیت اخلاقی

   - لذت بردن از رنج دیگران، قلب را تاریک و روح را از مهربانی و همدلی تهی می‌کند.  

۳. تأکید بر تواضع

   - این حدیث یادآوری می‌کند که انسان باید در موفقیت‌ها مغرور نشود و در مصیبت دیگران همدرد باشد، نه شاد!  

۴. صلاحیتِ بندگی خدا

   - مؤمن واقعی حتی برای دشمنانش نیز آرزوی هدایت می‌کند، نه سقوط.   

پیامبر اکرم(ص) نیز می‌فرمایند: مَنْ سَرَّتْهُ مُصِیبَةُ غَیْرِهِ، لَیْسَ مِنَّا؛ هر کس از مصیبت دیگری خوشحال شود، از ما نیست.