زندان آرزوهای تحمیلی؛ باری که بر دوش فرزندان میگذاریم
زندان آرزوهای تحمیلی؛ باری که بر دوش فرزندان میگذاریم
گفته می شود: سنگینترین و دردناکترین باری که بعضی کودکان و نوجوانان به دوش میکشند زندگی نزیسته والدین است. آرزوهایی که والدین به آن نرسیده و مایلند فرزندان شان به بهترین شکل بدان دست یابند. و برای این آرزوها چه بارهایی که به آنها تحمیل میکنند… از چه سنی زبان دوم را بیاموزند، چه هنری را یاد بگیرند، چه رشتهای تحصیل کنند، چه شغلی انتخاب کنند، چه زمانی و چه شغلی برگزینند؟ و ….
معمولا این آرزوها با قدری تمامیت خواهی و کمالگرایی(perfectionism) همراه شده و با شعار به ظاهر زیبای: «تو باید بهترین باشی…» به مرور زندانی با اعمال شاقه برای فرزندان میسازد. زندانی که پدیدآورنده و زندانبان،آن را خدمتی شایسته و گاهی لازم میپندارند… بررسی کنید: چه آرزوهایی را از جانب خود برای فرزندان تان به عنوان هدف قطعی در نظر گرفتهاید؟ چقدر با علاقه ها و استعدادهای واقعی آنان سازگار است؟
❇️ شایسته است با شناخت استعداد و علائق فرزندان مسیر رشد و تعالی را برای آنان فراهم کرده و با امیدبخشی و پشتگرمی حامی مهم زندگی شان باشیم.