ذکر خدا و یاد اهلبیت؛ نوری که دل را زنده میکند
30 مرداد 1404 توسط صفيه گرجي
ذکر خدا و یاد اهلبیت؛ نوری که دل را زنده میکند
خداوند در قرآن، بندگان مؤمن را به یاد فراوان خود فرا میخواند؛ یادی که جان را آرام و دل را روشن میسازد. صبح و شام، تسبیح او سرآغاز پاکی و امید است.
و چه زیباست کلام امام صادق علیهالسلام که فرمود: یاد ما اهلبیت، یاد خداست. چرا که ما آیینهای از نور اوییم؛ هر زمان نامی از ما برده شود، در حقیقت، خدا یاد شده است.
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللهَ ذِکْراً کَثیراً وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصیلاً»
اى کسانى که ایمان آوردهاید! خدا را بسیار یاد کنید. و صبح و شام او را تسبیح گویید. (احزاب/ 41-42)
امام صادق علیهالسلام فرمودند:
«إِنَّ ذِکْرَنَا مِنْ ذِکْرِ اَللَّهِ إِنَّا إِذَا ذُکِرْنَا ذُکِرَ اَللَّهُ»
«همانا یاد کردن از ما، یاد کردن از خداست؛ هرگاه ما یاد شویم، خدا یاد شده است.»
📗الکافی، ج 2، ص 186
📗بحارالأنوار، ج 71، ص 258